در حال حاضر، یکی از مهمترین چالشهای جهانی مبارزه با مالاریا است. اما به نظر میرسد که دستیابی به راه حلهایی برای مقابله با این بیماری بهدرستی ترسیم نشده است. طبق خبر اخیر، محققان دانشگاه هاروارد دو نوع داروی جدید را کشف کردهاند که میتواند با موفقیت مالاریا را از بدن پشههای ناقل از طریق پاهایشان از بین ببرد. این یافته جديد، شاید بتواند امیدوار کنندهتر از همیشه به نظر برسد، اما آن را حلالمasal نکرده است.
پشههای ناقل مالاریا، شبها بیشتر فعال هستند. لذا پیشنهاد شده است که پشهبندها را به شکل خاصی آغشته به این دارو شود. سپس وقتی پشهها روی آن نشینند، دارو وارد بدن آنها میشود. این رویکرد در آزمایشگاه اثبات شده است. اما به گفته محمدرضا ناظر، متخصص عفونی، حداقل شش سال طول میکشد تا تمام مطالعات تکمیل و مشخص شود که آیا این شیوه در دنیای واقعی مؤثر خواهد بود یا خیر.
ناظر همچنین خاطرنشان کرد که در بسیاری از کشورها، پشهها در برابر داروهای حشرهکش که اغلب در پشهبندها استفاده میشوند، مقاوم شدهاند. این موضوع، نشاندهنده مقاومت پشهها به داروهای موجود برای مبارزه با مالاریا است. این مقاومت، به تازگی جهانی شده است و اگر اقدام مؤثر و سریعی برای مبارزه با مالاریا انجام نشود، به تازگی و به صورت وخیمتری، به کشورهای دیگر نیز منتقل خواهد شد. در شرایط فعلی، بسیار شبیه است به چندین سال گذشته.
اما مقابله با مالاریا، تنها با دارو یا اجباری این بیماری نیست. راه حلهایی نه چندان حرفا، اما حسیزمندانه برای مبارزه با مالاریا هم وجود دارد. مثالهایی از آن، پرورش شکارچیان طبیعی پشهها، یعنی سردهای از پرندگان و عناصر دیگر است. چندین گزارش نشان داده که افزایش پرندگان شکارچی پشه، موجب کاهش حاملان پشه میشود.
این، یک روش قدیمی است که بشدت روی مستقيمیت دارو، با مشکل روبرو شده است. این راه حل، همچنین خوب کار نمیکند. تقریباً این یک مواجهه نفی تقریباً روش دارویی است. باور مشکل راحلندانی که در اذهان عمومی سرگرم کننده یا تحت پوشش است. هرچند هر دستوری که میتوانیم انجام دهیم برای حل این مشکل، معرکه از نیمه راه به نظر میرسد.
علاوه بر اینها، مقاومت پشهها، مشکل تزریق دارو به آنها را بزرگتر کرده است. هرقدر که ما سعی کنیم این مشکل را حل کنیم، پشهها این समसله را به شکلی خلاقانه حل میکنند. حتی اگر در طول سالهای گذشته برای جلوگیری از انتقال بیماری به انسان، داروهای حشرهکشی بسیاری استفاده کردهایم.
اما هنوز هم میتوانیم دلالتی بر همین موضوع داشته باشیم که علیرغم اینهمه مداوا برای مبارزه با مالاریا، سالانه لااقل نیم میلیون نفر جان میبرند. اکثر آنها کودک هستند. آیا این رویکرد تازه و متبدل به دیگر تلاشها برای مقابله با این بیماری، توانسته است به آن بتواند کمکی کنند؟