روند افزایش تعداد مردم خاکسپاری اعضای کشته شده مغزی به طور قابل توجهی در ایران خود را نشان داده است. این مشکل تلخ نه فقط در ایران بلکه در nhiều کشور دیگر نیز دیده می شود. رقابت برای تهیه اعضای زنده با یکدیگر از مهم ترین نگرانی ها برای بسیاری از خانواده ها است. درصد بسیاری از این اعضا که در جای دیگر داده می شوند برای ایران نقش بسیار بالایی دارند.

در واقع ایران می تواند به یک امکان دهنده پیوند های بسیار تادیشد، اگر برنامه های عملیاتی مناسبی برای بدست آوردن این اعضا تحت نظارت کافی و از تأیید خانواده ها در دسترس باشند.

در حال حاضر کمتر از یک هفتم اعضای زنده و Alive که از مرده های مغزی دست یابی شده است صرف اهدا مستقیم اعضا به افرادی که به شکل کشته مغزی هستند شده است. در نظر گرفتن مداوم حساسیت های شرعی که در دین اسلام وجود دارد و استفاده از آگاهی و فرهنگ سازی طرفدار به اهدای اعضا از بین مرده های مغزی باعث افزایش تعداد اهداها در آینده نزدیک خواهد شد.

خطرات این موضوع ثابت است و به نوعی سوء استفاده، خشونت و آزادی هایی را که ما برای خطرناک تر شدنشان باید اتخاذ کنیم به رخ می کشد.

باز هم مجددا چاره ای جز بهبود نظام قانونی ما نیست. متاسفانه افزایشی اخیر در معروف سند سیند از بین اعضا مرده مغزی که از یکدیگر اهدا شده است نیز بخشی از این نیازی به بزرگ شدن تا شمار ببیند و نیازها را پیگیری نماید.