**ترویج فرهنگ نیکوکاری در میان حجاج: طرح ولیمه مهربانی حجاج**

در روز پنجشنبه بیست و پنجم اردیبهشت ماه، اداره کل بهزیستی استان البرز با هدف ترویج فرهنگ نیکوکاری و کمک به اقشار نیازمند، طرح “ولیمه مهربانی حجاج” را با حضور مبلغین دینی، ائمه جماعات و تعدادی از مسئولین کاروان‌های زیارتی استان البرز در یک نشست ویژه معرفی کرد. این طرح بر هدف جایگزینی بخشی از هزینه‌های ولیمه حجاج با کمک به نیازمندان و حمایت از جامعه هدف بهزیستی متمرکز است.

طراحی و اجرای این طرح نشان‌دهنده اهمیت فرهنگ‌سازی و جلب مشارکت عمومی است. بر این اساس، سازگاری و هم‌افزایی میان نهادهای دینی، کاروان‌های زیارتی و بهزیستی ضروری به‌حساب می‌آید. با دستورالعمل ملی “ولیمه مهربانی حجاج” به όλایدارات بهزیستی سراسر کشور ابلاغ شده‌است تا حجاج را تشویق به اهداء بخشی از هزینه‌های ولیمه حج خود برای کمک به افراد تحت پوشش بهزیستی و دیگر اقشار نیازمند بکند.

**ترویج فرهنگ نیکوکاری: مهم‌ترین هدف طرح ولیمه مهربانی حجاج**

فرهنگ نیکوکاری یک مزیت جهانی است که می‌تواند جوامع مختلف را متأثر کند. با توجه به پیچیدگی‌های روزافزون جهانی شدن، فرهنگ نیکوکاری نه تنها به عمل خیر و نیکوکاری فرصت می‌دهد، بلکه با توسعه همکاری‌های بین‌المللی، روابط بین‌المللی را نیز تثبیت می‌کند. تجارب موفق جهانی در چارچوب طرح “ولیمه مهربانی حجاج” به این جمع می‌آید که زیربنای چنین فرهنگی، شرایط و فرصت‌هایی است که در یک جامعه عمیق به‌مراتب بیشتر با هم پیوند دارند.

**چرا فرهنگ نیکوکاری مهم است؟**

فرهنگ نیکوکاری در جوامع می‌تواند عامل کنشگری اجتماعی، انگیزه‌ها و آگاهی اجتماعی باشد که بر ارزش‌های میان فرهنگی تأکید می‌کند. فرهنگ نیکوکاری مزایای زیادی دارد از جمله رشد اقتصادی، تلاش در جهت توسعه فرصت‌های منفعت، افزایش حمایت اجتماعی و قدرت واکنش دولت‌ها در مقابل بحران‌ها. همچنین با استفاده از این فرهنگ، اماکن عمومی و فردی، مانند کاروان‌های حجاج می‌توانند بهعنوان قطب خرد و تجارب نقشی حساس در شکل‌گیری و به فعلیت رساندن ارزش‌های اخلاقی جامعه ایفا کنند.

**چگونه می‌توان در فضاهای عمده فرهنگی، اجتماعی و دینی، نشانه‌هایی از فرهنگ نیکوکاری را پیشرفت بخشید؟**

جهت پیشرفت در فضاهای اجتماعی، فرهنگ نیکوکاری می‌تواند توسط اقدامات جمعی و همافزایی میان نهادهای اجتماعی در یک منطقه به پیش برود. در این میان، مناطق فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی می‌توانند از هر یک از عناصر آنها استفاده کنند تا فضا برای ارتباطات مؤثر، با تفکر حاکم بر فرهنگ نیکوکاری را گسترش دهند. همچنین می‌توان با بسط مشارکت مردمی، طیف گسترده‌ای از دهندگان و پذیرندگان جامعه را آشنا کرد و برای تعامل و اجرا، با واحد دولت زبده و کار آزموده‌ای مأنوس کرد.

**مسیر پیش‌رو: تجربیات جهانی و امر خیر در کشور ما**

سال‌های گذشته، کشور ما نشان داده است که هنگامی که با هم گامی بلند تر برداشته می‌شود، هر رشته‌ای در احیا کردن الزامات اجتماعی یکسان در وهله اول، بازآمد فرصتی برای حل یک مورد دیگر را نصیب جامعه می‌کند. با این قائده و با پیشرفت این تجربه زیسته، جامعه ما می‌تواند خیر برای همه و برای هر گام فردا، محور خود جوامع داخلی و جهانی باشد.