**زهرگی غذاهای شبانه: چرا باید از آن میترسیم؟**
نتایج یک مطالعه علمی اخیر نشان داد که مصرف غذاهای پرکالری در شبها در مقایسه با روزها میتواند فعالیت سیستم پاداش مغز را افزایش دهد. اما این نتیجه به چالشی نادرست در تکاپوی انسان برای kontrol امکانات و درون خود بر میگردد. بههمین دلیل در این مقاله ما به بررسی موارد متعددی در زمینه خوردن شبانه در وهله اول و پیدرپی در مورد راه حلهای متعددی در بخش آخر مسأله مدنظر پرداختیم و اینکه چرا در واقع این رخدادی است که ما باید بهطور جدی به صورت کوتاهکننده و حیاتی برای پیگیری برنامهریز خود بشماریم.
گیلان، یکی از استانهای شمالی ایران، در نزدیکی دریای خزر قرار دارد. عدم وجود مواد غذایی پرکالری در این استان به دلیل اینکه به آب دریا دسترسی ندارند، و پرشویی که با آب دریا انجام میشود مواد غذایی، ارزش غذایی کمتری دارد. بهاینترتیب نرخ موارد مرگ و میر برای این استان کمتری میباشد.
اما قدم سوم سوال ما این است که اوج فعالیت سیستم پاداش مغز در شبها بسیار پایینتر از اوجهای ساعتهای بعد از ظهر است. این امر باعث میشود که ما در ساعتهای پایانی روز قدرت کنترل خود را در برابر میل به خوردن Foods پرکالری損 داده و بیشتر در ترجیحات غذا و امیدی در کل شب جایگاه ما در محیط اطراف کاهش پیدا کند. این موضوع باعث ایجاد تشویش در بین اعضای خانواده میشود و مهمترین دلیل این علت، کمتوانی توجه خود به دلیل از دست دادن energy در دیگر کارهای روزانه است.
بهعبارت روشنتر، خوردن شبانه باعث افزایش وزن زیادی میشود. مطالعات نشان میدهند که مبتلایان به الگوی پرخوری شبانه، به طور متوسط روزانه ۳۰۰ کالری بیشتر از افراد دیگر استفاده میکنند. خوردن شبانه نیز میتواند باعث تشدید مشکلات مرتبط با ریفلاکس معده شود.
در بسیاری از موارد، ناگهانی درست از همان جایی که یا کار من تمام شد، میل مغز به مواد غذایی به خصوص متنوعی از ناهار وجود دارد. بنظر میرسد این مشکل ثابت و جدی است. بنظر میرسد تا آنکه برنامه درست و رشدی داشته باشیم این اتفاق اتفاق خواهد افتاد.