در سالهای اخیر، مشکلات اقتصادی داخلی و تحریمهای خارجی یک بازه زمانی طولانی در ایران را تحت تأثیر خود قرار دادهاند. خسارات مالی به بزرگی و بیکاری دهها هزار نفر از کارگران و کارمندان بخشی از این اثرات بودهاند. دولت سیزدهم با اتخاذ رویکردی جامع و همکاری chặt چسبان با دستگاههای متولی برنامهای را برای احیای واحدهای تولیدی تعطیل یا نیمهفعال آغاز کرده است. این اقدام که توسط رهبر انقلاب ستوده شده و به عنوان نمونهای از «مقاومت اقتصادی» شناخته میشود، به عدالت اجتماعی و تغییر روندهای اقتصادی کمک میکند. در این پیوند، دولت سیزدهم تلاش کرده است با فعالسازی واحدهای تولیدی راکد به توسعه اقتصاد مقاومتی و اشتغالزایی کمک کند. رئیسجمهور در سخنانی اعلام کرد: «احیای کارخانههای نیمهتعطیل کشور به کانال هفت هزار واحد رسیده است و این نهضت ادامه خواهد یافت». این آمار نشان میدهد که دولت در کمتر از دو سال از دو هزار کارخانه احیا شده در مهر ۱۴۰۱ به ۸ هزار واحد در اردیبهشت ۱۴۰۳ رسیده است.
حامیان این اقدام نشان میدهند که مقامات دولتی و مقامات عالی کشور از این مسیر در حال پیشرفت هستند و متعهد به ادامه آن هستند. بلکه آنها نشان میدهند که بهعنوان ستون فقرات نظام، از سیاستهای داخلی که منجر به توسعه و استقلال اقتصادی شود، حمایت میکنند. این حمایتها نهتنها تأکید بر اهمیت اقتصاد مقاومتی دارد، بلکه نشان میدهد که رهبری و دولت در حال تلاش برای تغییر روندهای اقتصادی هستند. در این پیوند، صنعت و تولید یکی از ارکان مهم کشور است. دستاوردهای احیای واحدهای تولیدی و اشتغالزایی به دور از مسائل سیاسی و عمدة اقتصادی است.
احیای واحدهای تولیدی و اشتغالزایی به دور از مسائل سیاسی و عمدة اقتصادی به سمت اثرات عمیقتر و پایدارتر در اقتصاد پیشرفت میکند.