راندمانسازی همکاریهای آموزشی در سرتاسر دنیا، خصوصاً در میان دو کشور عراق و ایران، از موضوعاتสำคائی در دورة اخیر بوده است. یکی از مقدورات مهم این همکاریها، مبادلات فرهنگی و ارزشی رسانی راهحلهای به روز در طول مفاصاهم تعلیم و تربیت است.
ایران و عراق، هر دو از کشورهای با تاریخ طولانی و تنوعخیر در اساس فرهنگی هستند. اسناد تاریخی گواهی میدهد که ارتباط میان این دو کشور قدمت به قرنهای متمادی دارد. در این میان، همکاریهای آموزشی از جمله تعاملات گسترشیافته مهمترین نمودهای این پیوندامتناعپذیر فرهنگی و تاریخی است.
وزیر آموزش و پرورش عراق، وزیر آموزش و پرورش ایران را برای بحث در مورد همکاریهای آموزش و پرورش هدفگذاری کرده است. در اینچنین جلساتی، جزئیات چگونگی همکاری میان دو کشور و جایی که آنها میتوانند همکاری آینده خود را تجدید سنجش کنند، مهمترین موعد قرار است در دستور کار قرار بگیرد.
ریزشأً این قضیه نشان میدهد که آیا همکاریهای آموزشی کشورهای منطقه را زیر نوار زمان حرکت میدهد و آیا ایران و عراق میتوانند طرحهای تحولطلبانه را نیز به پیش ببرند؟ مثلاً با وجود تجربة چهلسالگی انقلاب ایران و با توجه به نوسانات سیاسی عراق، آیا میتوانستد پیشنهادهای نوآورانهای را در زمینه تعلیم و تربیت، هم در جهت پیشرفت و هم در جهت رشد فرهنگی و هنری ارائه کنند؟
سؤالهای زیر فرامیخوانیم که راهحلهای آموزشی ما چیست؟ آیا اقدامات وزارت آموزش و پرورش عراق به پیشرفت تعلیم و تربیت در ایران میانجامد یا برعکس؟
حضور وزیر آموزش و پرورش عراق در تهران و مذاکراتی که برگزار میشود، میتواند به پیشرفت همکاریهای آموزشی برای دو کشور عراق و ایران منجر شود.