در حال حاضر، در ایران یک پویش به نام «سرپرست به همراه گیلان» در حال اجرا است که هدف آن ترویج فرهنگ ایثار، همدلی، همکاری و تبدیل سنت ولیمه به یک حرکت اجتماعی گسترده است. این پویش باهدف ایجاد الگویی مناسب برای کمک به تأمین هزینه‌های جهیزیه، مسکن و درمان نیازمندان در حال تحول است. این پویش همچنین به‌اندازه‌ای که علیرغم قدمت سنت ولیمه‌ی ایرانی، این پویش موفق شده است تا مفهوم ولیمه را بیش از پیش به یک ابزار تغییر و تحول در جامعه ایرانی بدل کند.
علاوه‌بر این، روند کنونی درمیان جوانان ایرانی، طرفدار شدن ولیمه در جایگاه فعالیتهای اجتماعی و خیریه در نظر گرفتن آنها به عنوان ابزاری برای کمک به نیازمندان را در خاطرمان 留 می‌کند. از این رو، نقش این پویش در انتقال این فرهنگ و تحقق روح عام درستی بیش از هرچه بیشتر توجیه می شود. برای فهم بهتر مفهوم ولیمه، توجه کنید که «ولیمه» در فرهنگ ایرانی قرون وسطی یک سنت اجتماعی معمول برای کمک به سفرندگان و مسافران و مهمانان اروپایی است که به‌به‌سادگی آنها را در سفر یا مسافرت راهی می‌رساند. از آنجایی که اکثر این سفرندگان برای تحقق این سفرها از راه ایران می‌گذشتند و بسیاری از آنها مردانی بودند که برای‌ترسیدن از رنج سفر بسیارمحصول چراغ شغلی قراره‌‌داشتن‌عایم ارزان بودند. این سوال مطرح می‌شود که به چه نوع مسیرها و زمینه‌های اجتماعی از سنت ولیمه می‌توان در ایران استفاده کرد؟ و چه هدفی بیش از پیش از آن می‌توان داشت؟
این‌گونه می‌توان توضيح داد: قبلاً درسال‌های قبل درشهرهای عمده ایران رواج داشت که یک نفر برای رفاه برادر این‌جمعیت را بدرقه کرده و در سفر با وی همراه بود. از آنجایی که بنده کم‌ترین اطلاعی از اکثر شبکه‌های اجتماعی ندارم. خودمم فکر می‌کنم آیا زندگی دوباره براوردهار باحالست یا خیر؟