در سال‌های اخیر، شیوع کم‌شنوایی در ایران و جهان به طور فزاینده‌ای افزایش یافته است. برآوردهای جدید نشان می‌دهد که تا سال ۲۰۵۰، یک و نیم میلیارد نفر در سراسر جهان به کم‌شنوایی مبتلا خواهند شد. این موضوع مهم است زیرا نشان می‌دهد که عوامل خطر موثر در کم‌شنوایی در حال افزایش هستند.

رئیس اداره سلامت گوش و شنوایی وزارت بهداشت در یک گفت‌وگو با خبرگزاری ایسنا، گوش زد کرد که افزایش بار بیماری کم‌شنوایی یک مشکل جهانی است و نه صرفاً مربوط به ایران است. وی در ادامه تاکید کرد که افزایش بروز کم‌شنوایی نشان‌دهنده این است که ریسک‌فاکتورهای منجر به کم‌شنوایی در حال افزایش است.

وی همچنین اظهار داشت که دو عامل “صوت” و “استفاده نابجا از داروها” به عنوان بزرگ‌ترین عوامل خطر کم‌شنوایی شناخته شده‌اند و سازمان بهداشت جهانی نیز بر تاثیر این مولفه‌ها بر کم‌شنوایی تاکید کرده است. محمودیان تاکید کرد که تمام کشورها باید نسبت به اجرای برنامه‌های پیشگیرانه اقدام کنند و برنامه‌های پیشگیرانه سازمان بهداشت جهانی باید در مراقبت‌های بهداشتی اولیه کشورها ادغام شود.

در مورد بروز کم‌شنوایی در میان نوزادان، محمودیان گفت که برخی نوزادان به صورت ارثی یا ژنتیکی به کم‌شنوایی مبتلا هستند و این موضوع اجتناب‌ناپذیر است. نتایج آخرین بررسی نشان می‌دهد که ۳.۹ نفر در هر هزار تولد به کم‌شنوایی مبتلا هستند، که معادل ۳ هزار تا ۴ هزار تولد به صورت سالانه است. محمودیان همچنین افزود که ۶۰ درصد انواع کم‌شنوایی در کودکان با اجرای برنامه‌های پیشگیری و مراقبتی مانند غربالگری و شناسایی زودهنگام قابل پیشگیری است.

در ادامه، وی به صنعت‌شنوایی اشاره کرد و گفت که صنعتی شدن جوامع تهدیدی برای شنوایی محسوب می‌شود. او همچنین اضافه کرد که شیب ابتلا به کم‌شنوایی پس از دوران دبیرستان با ورود به مشاغل مختلف مانند مشاغل صنعتی افزایش می‌یابد. کارگرانی که در صنعت حضور دارند با خطر کم‌شنوایی مواجه هستند.

محمودیان همچنین به موضوع انگ‌زنی به کم‌شنوایی اشاره کرد و گفت که افزایش سطح سواد سلامت در ارتباط با کم‌شنوایی بسیار حائز اهمیت است. وی اضافه کرد که انگ‌زنی‌ها به افراد مبتلا به کم‌شنوایی سبب جلوگیری از اقدامات پیشگیرانه کم‌شنوایی می‌شود. محمودیان در آخر پیشنهاد کرد که دولت و رسانه‌ها باید با توجه به وضعیت سواد سلامت مردم در زمینه شنوایی به این موضوع ورود کنند.

در مورد وضعیت شناسایی افراد مبتلا به کم‌شنوایی، محمودیان گفت که سال‌های گذشته، افراد مبتلا به کم‌شنوایی طی سنین ۴ تا ۵ سالگی شناسایی می‌شدند و در صف کاشت حلزون شنوایی یا سمعک قرار می‌گرفتند. ولی حالا وضعیت شناسایی افراد مبتلا به کم‌شنوایی نسبت به گذشته بهتر شده و افراد مبتلا به کم‌شنوایی پیش از یک سالگی شناسایی می‌شوند.

وی همچنین گفت که شناسایی افراد کم‌شنوای سالمند نیز از اهمیت فراوانی برخوردار است. محمودیان گفت که حدود ۵۰ درصد افراد بالای ۶۵ سال و حدود ۹۰ درصد افرادی بالای ۷۰ سال به کم‌شنوایی مبتلا هستند. او در آخر تاکید کرد که اگر سالمندان از سمعک استفاده نکنند، با چالش‌های بسیاری مانند انزوا روبرو هستند و خطر ابتلا به آلزایمر در آنها افزایش می‌یابد.

در آخر، محمودیان گفت که ۱۷ مرکز کاشت حلزون شنوایی در کشور فعالیت می‌کنند. وی همچنین اضافه کرد که حدود یک درصد از افراد کم‌شنوا به کاشت حلزون شنوایی نیاز دارند. Conditions برای ایجاد مراکز کاشت در تمام دانشگاه‌های علوم‌پزشکی کشور وجود ندارد.