گلوتامین و اثرات آن بر کلیه‌ها
ٌِرغم اینکه گلوتامین یکی از آمینو اسید‌های با اهمیت برای بدن محسوب می‌شود، اما مصرف این مکمل به‌صورت خودسرانه می‌تواند با ریسک‌ها و عوارض به‌همراه داشته باشد، به‌ویژه برای افرادی که مشکلات کلیوی دارند. در این مقاله، ما به بررسی تفصیلی عوارض گلوتامین بر کلیه‌ها می‌پردازیم و از راهکارهایی برای مصرف ایمن گلوتامین برای کاهش این ریسک مطلع خواهید شد.
گلوتامین نقش مهمی در دفع مواد زائد نیتروژن‌دار از جمله آمونیاک ایفا می‌کند. اگر مصرف گلوتامین به‌صورت خودسرانه در افراد با بیماری مزمن کلیه، سطح آمونیاک را افزایش دهد و به کلیه‌های ضعیف‌شده مضر باشد، آن‌وقت تأثیر گلوتامین بر کلیه‌ها از دیرباز مورد بحث قرار گرفته است.
تکنیک‌های مقایسه شده نشان می‌دهد که محدودیت‌های ذکر شده برای تحریکات نشانه‌ها و بیماران معمولی تحت درمان توسط آنجا است.
با این حال، مطالعات انجام شده در اینکه گلوتامین و اثرات آن بر کلیه‌ها را مورد بحث قرار دهید، دلالت بر این ندارد که گلوتامین به کلیه‌ها زیان رساند، بلکه در مصرف نادرست آن می‌تواند عوارض مختلفی ایجاد شود.
اینکه گلوتامین عوارض مداوم و مزمن بر کلیه‌ها می‌زند یا خیر، از داده‌های اخیر تأیید می‌شود که در افرادی که گلوتامین را می‌گیرند، عوارض مداوم و مزمن بر کلیه‌ها می‌زند، انخاب علائم روانی و سرگرمی را آنها به ایجاد سبز کردن یافته‌ها در نتیجه عوارض مداوم و مزمن بر کلیه‌ها شرکت می‌کند.
علاوه بر این، در بیماران کبدی، متابولیسم گلوتامین ممکن است تحت تاثیر قرار گیرد و به اختلالات شیمیایی در خون منجر شود.
همچنین، مصرف گلوتامین در بیماران دیابتی ممکن است با مسیرهای تنظیم قند خون تداخل ایجاد کند و اثربخشی داروهای کنترل قند مانند انسولین یا متفورمین را تغییر دهد.
عوارض گلوتامین به کلیه شامل افزایش آمونیاک و اوره خون است که برای کلیه‌ها خطرناک است. افزودن تداخل‌های دارویی ممکن است گلوتامین برای برخی از داروهای دیگر و آسیب‌های کلیه ای که گلوتامین به سادگی به اندام‌های درونی وارد نمی‌شود، باعث شود، این مطالعه خطر نوسانات الکترولیتی و کاهش کلیه ای را به عنوان گلوتامین از گفتگوهای بیشتر خود تجربه می‌کند.
همچنین، دوز بالای گلوتامین ممکن است باعث افزایش بار نیتروژن در بدن شود که در نتیجه کلیه‌ها را مجبور به فعالیت بیشتر برای دفع آن می‌کند.
با این حال، مطالعات انجام شده در اینکه گلوتامین اثرات جدی بر کلیه‌ها داشته باشد، حکایت از اثرات همانند ناشناخته‌های رسته نمی‌شود.
دوز بالای گلوتامین در افراد مبتلا به بیماری مزمن کلیه نیز یک نگرانی جدی است، زیرا ممکن است سطح آمونیاک خون را افزایش دهد و برای کلیه‌های ضعیف شده مضر باشد.
با این حال، متخصصان تغذیه و داروسازان از افراد ارجاع می‌دهند که قبل از مصرف گلوتامین باید با پزشک مشورت کنند، به این دلایل:
شیوع موی با پارز و شکاف هزینه، که هر دو برای کلیه خطرناک هستند.
در اغلب موارد، افزایش سطح آمونیاک و اوره در خون که در نتیجه مصرف گلوتامین زیاد در فردی که به بیماری مزمن کلیه دچار است، اتفاق می‌افتد.
در مبتلایان به دیابت، احتمال دارد که مصرف گلوتامین با مسیرهای تنظیم قند خون تداخل ایجاد کند و اثربخشی داروهای کنترل قند مانند انسولین یا متفورمین را تغییر دهد.
در بیماران کبدی، ممکن است متابولیسم گلوتامین تحت تاثیر قرار گیرد و به اختلالات شیمیایی در خون منجر شود.
مصرف گلوتامین در دوزهای بالا و به‌صورت خودسرانه و بدون مشورت پزشک می‌تواند با عوارض جدی همراه باشد، به‌ویژه در افرادی که دچار بیماری‌های کلیوی یا مشکلات زمینه‌ای هستند.
در این صورت، آنها باید در ارتباط با تغییراتی که ممکن است منجر به این کار شود از طریق انجام بهتر یا یکی از این روش‌ها و همچنین کاهش خطرات بالقوه مرتبط با مصرف گلوتامین مطلع شوند.