روند قیمت شیر خام در سال ۱۴۰۳، تأثیرات قابل توجهی بر صنعت دامداری ایران داشته است. در مهرماه ۱۴۰۳، با دستور معاون اول رئیس‌جمهور، قیمت هر کیلوگرم شیر خام از ۱۵ هزار تومان به ۱۸ هزار تومان رسیده است. این تصمیم به منظور افزایش دستمزد دامداران و جبران زیان‌های آنان در برابر افزایش هزینه‌های نهاده‌های دامی و خدمات اتخاذ شده بود. با این‌حال، فعالان صنعت دامداری این افزایش را کافی نمی‌دانستند و خواستار بازنگری در قیمت‌ها شدند.
در دی‌ماه ۱۴۰۳، فشارهای اقتصادی و افزایش هزینه‌های تولید زمینه‌ای برای مذاکرات جدید در ستاد تنظیم بازار گردید. انجمن صنفی گاوداران با ارائه یک میزانی از هزینه‌های تولید و با هدف افزایش دستمزد دامداران، قیمت پیشنهادی ۲۶ هزار و ۴۰۰ تومان را برای هر کیلوگرم شیر خام به ستاد تنظیم بازار پیشنهاد داد. اما وزارت جهاد کشاورزی پس از بررسی‌های دقیق، قیمت ۲۳ هزار و ۹۷۰ تومان را به‌عنوان نرخ پیشنهادی به ستاد تنظیم بازار معرفی کرد.
این پیشنهاد در تاریخ ۹ اردیبهشت ۱۴۰۴ ارائه شد و یک تلاش برای ایجاد تعادل بین حمایت از تولیدکنندگان و جلوگیری از فشار بیش‌ازحد بر مصرف‌کنندگان است. این افزایش قیمت که نسبت به نرخ مصوب سال گذشته حدود ۳۳ درصد رشد نشان می‌دهد، تلاش‌ای برای پاسخ به چالش‌های اقتصادی دامداران و حفظ پایداری تولید در این بخش کلیدی است.
در این میان، یک سوال بسیار مهم مطرح می‌شود: چطور می‌توان تضاد‌های بين تولیدکنندگان و مصرف‌کنندگان را جبران کرد؟ می‌توان گفت که افزایش قیمت شیر خام تلاشی برای برقراری تعادل بین دو طرف است. اما آیا این افزایش کافی است؟ علاوه بر این، باید ببینیم که آیااین افزایش قیمت پایدار می‌ماند یا خیر.
علاوه بر این، اهمیت قیمت شیر خام برای صنعت دامداری و اقتصاد ایران قابل توجه است. شیر خام جزئی از بسیاری از کالاها و مواد غذایی است که به‌صورت عنصری در محصولات متفاوت مصرف می‌شوند. بنابراین، قیمت شیر خام مستقیماً بر قیمت تمام کالاها و مواد غذایی تاثیر می‌گذارد. بنابراین، باید بر قیمت شیر خام صبر کنیم و ببینیم که آیا این افزایش قیمت و تلاش‌های مدیریتی برای برقراری تعادل و جبران چالش‌ها مؤثر خواهد بود یا خیر.
در نهایت، یک نکته مهم در مورد این روندها این است که هدف از افزایش قیمت شیر خام بیشتر برسازی تعادل و جلوگیری از فشار بیش‌ازحد بر مصرف‌کنندگان است. بااین‌حال، فعالان صنعت دامداری می‌خواهند قیمت‌ها را بازنگری کنند. این‌گونه است که در این مورد می‌توان پرسید که آیا صنعت دامداری به طور مطلوب تحت پشتیبانی است؟