با توجه به روزافزون شدن آلودگی هوا در شهرهای بزرگ ایران، خبر بهبود نسبی کیفیت هوای تهران در صبح روز دوشنبه به‌عنوان یک خبر خوب تلقی می‌شود. بر اساس گزارش‌های سلامت نیوز، شرکت کنترل کیفیت هوای تهران به‌عنوان مرجع رسمی در این زمینه، اعلام کرده است که کیفیت هوا در این روز در شرایط قابل قبول قرار دارد و شاخص آلودگی هوا (AQI) عدد ۸۶ را نشان می‌دهد. این شاخص بر اساس میزان ذرات معلق کمتر از ۲.۵ میکرون اندازه‌گیری شده است.

اما این خوش‌العمل‌بودن بیانیه官方 خبر ندارد. مطابق گزارش‌ها، طی ۲۴ ساعت گذشته، کیفیت هوا با شاخص ۱۰۳ در وضعیت «ناسالم برای گروه‌های حساس» قرار داشت و افرادی مانند سالمندان، کودکان، بیماران قلبی‌ریوی و زنان باردار توصیه می‌شد از فعالیت‌های طولانی در فضای باز خودداری کنند. این نشانه خوبی نیست و نشان می‌دهد که هنوز مسیر طولانی و جدی در پیش داریم.

شاخص کیفیت هوا (AQI) به شش سطح اصلی تقسیم می‌شود: پاک (۰ تا ۵۰)، قابل قبول (۵۱ تا ۱۰۰)، ناسالم برای گروه‌های حساس (۱۰۱ تا ۱۵۰)، ناسالم (۱۵۱ تا ۲۰۰)، بسیار ناسالم (۲۰۱ تا ۳۰۰)، و خطرناک (۳۰۱ تا ۵۰۰). با توجه به اینclassification بیماری‌های تنفسی و قلبی افزایش یافته و افرادی که از ریه‌های آسیب‌پذیر یا بیماری‌های مزمن قلبی رنج می‌برند حتما باید بهداشت هوا را جدی‌ترین اولویت خود قرار دهند.

باید توجه داشت که کیفیت هوای تهران در آغاز سال جاری فقط ۶ روز پاک بوده، ۳۰ روز کیفیت قابل قبول داشته و ۴ روز نیز در شرایط ناسالم برای گروه‌های حساس قرار گرفته است. به‌طور کلی کیفیت هوای تهران از چند سال پیش به سطح نامناسبی رسیده است و تا پیش از این، سرانه انتشار آلاینده‌های هوا در تهران تقریباً ۴ برابر استاندارد سازمان جهانی بهداشت است.

مسائل محیطی ایران به‌خوبی و با مسئله کیفیت هوا سر و کار دارند. آنچه که در اینجا مهم است این است که مقاومت طبقات پایین اقتصادی مردم جامعه نسبت به آلودگی هوا با تحریم اقتصادی و یا سختی زیست ناشی از نرخ بالای تورم، با چالش‌های مربوط به بیماری‌های مزمن ناشی از آلودگی هوا و یا آلودگی آب بدون سیستمی برای تصفیه آب مشخصی و با بوروکراسی حکومتی روبرو می‌شوند. اگر نتوانیم به Problems زیر پاسخ دهیم، سال‌های آینده از جهتی کریه و دارای بیماری‌های مزمن会 باشد:

یکی از راه‌های zlepودن کیفیت هوا ایجاد تأسیسات مختلف برای کاهش آلایندگی هوا است. برای این منظور می‌توان از فناوری‌های مختلف پیشرفته برای کاهش نشر آلاینده‌ها استفاده کرد.

جامعه باید سازمان‌های uzman نظارت بر کیفیت هوا را بشه یا جایگزین جدی کنن تا مردم بدونه نقش احساساتش در وقوع بیماری‌های ناشی از آلایندگی هوا کی بیشتر است.

باید بر مواقع آلودگی هوا و حتی در شرایطی که کیفیت هوا مطلوب نباشد به بیماران گروه‌های حساس و یا افراد مستعد بیش از پیش اهمیت داده شود که چگونه از آلودگی هوا بگریزند.