گزارش‌های ناظران عمومیان از رشد کنونی اوج‌های شبنم‌های ترس راکد در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری جهان نشان می‌دهد که یک‌سری بیماری‌های ناگوار با نام‌های مختلف در این اماکن رخ می‌دهد. یکی از این بیماری‌ها، مالاریا است که بر اثر انتشار تک‌یاخته‌ای پلاسمودیوم در انسان ایجاد می‌شود. این بیماری به تدریج در حال گسترش است و می‌تواند در موارد شدیدتر، باعث آسیب مغزی و حتی مرگ شود.

پشه‌های آنوفل ناقل اصلی این بیماری هستند. از آنجا که این پشه‌ها در ساعات شب فعالند، خوابیدن زیر توری‌های محافظ می‌تواند خطر ابتلای به مالاریا را کاهش دهد. تاکید می‌شود که برخی از گونه‌های پلاسمودیوم ممکن است به سرعت بیماری را بر اندازند، در حالی که برخی دیگر ممکن است برای مدت طولانی بدون علامت باقی بمانند و به عنوان مخزن بیماری عمل کنند.

برنامه‌های پیشگیری از این بیماری شامل مصرف داروهای پیشگیرانه، استفاده از اسپری‌های ضدحشرات و نصب توری‌های محافظ در اطراف تخت‌ها است. علاوه بر این، تلاش‌های گسترده برای کنترل جمعیت پشه‌ها از طریق دفع زباله‌ها و جلوگیری از تجمع آب‌های راکد انجام شده است. در برخی مناطق، واکسن‌هایی برای پیشگیری از این بیماری در حال استفاده است که یک دستاورد قابل توجه در کاهش شیوع مالاریا به شمار می‌رود.

درمان مالاریا به طور معمول شامل مصرف داروهای مانند آرتمیزینین و کلروکین است که به کاهش تعداد انگل‌های پلاسمودیوم در بدن کمک می‌کند. با این حال، مقاومت انگل‌ها به بعضی داروها به یک چالش جدی تبدیل شده و نیازمند تحقیق و توسعه داروهای جدید است. درمان این بیماری باید سریع و دقیق انجام شود تا از شدت بیماری و خطرات احتمالی ناشی از آن کاسته شود.

علاوه بر عوارض مستقیم، بیماری مالاریا تأثیرات اجتماعی و اقتصادی قابل توجهی نیز دارد. هزینه‌های درمانی، کاهش بهره‌وری و مرگ‌ومیر بالا در میان گروه‌های آسیب‌پذیر مانند کودکان و زنان باردار، این بیماری را به یکی از چالش‌های اصلی توسعه در کشورهای در حال توسعه تبدیل کرده است. حمایت‌های مالی و آموزش‌های گسترده می‌تواند نقش مهمی در کاهش اثرات مخرب مالاریا ایفا کند.

امروزه تلاش‌های جهانی برای ریشه‌کنی بیماری مالاریا از طریق کمپین‌های بهداشتی، توسعه واکسن‌ها و حمایت‌های بین‌المللی افزایش یافته است. سازمان‌هایی مانند سازمان بهداشت جهانی (WHO) و صندوق کودکان ملل متحد (UNICEF) به طور فعال در کاهش شیوع این بیماری فعالیت می‌کنند. اگرچه مسیر ریشه‌کنی مالاریا همچنان پرچالش است، اما پیشرفت‌های علمی و پزشکی امیدواری‌های زیادی برای کنترل کامل این بیماری ایجاد کرده است.

در گفت‌وگوی با آمیتیس رمضانی، استاد بیماری‌های عفونی، دبیر انجمن متخصصان عفونی کشور، مدیرگروه تحقیقات بالینی انستیتو پاستور ایران و رئیس شبکه بیماری‌های بازپدید و نوپدید کشور، صحبت شد که شرح آن به شرح زیر است:

حضور پلاسمودیوم در خون فرد، باعث پاره شدن گلبول‌های قرمز می‌شود که این فرایند، علائمی مانند تب، لرز و سردرد ایجاد می‌کند. در موارد شدیدتر، مالاریا می‌تواند به آسیب‌های مغزی و حتی فوت منجر شود.

ظاهر پلاسمودیوم در خون در ابتدا به عنوان یک بیماری بدون علامت ممکن است باشد. هنگامی که فرد آلوده شود، تک‌یاخته پلاسمودیوم، گلبول‌های قرمز خون را پاره می‌کند که در یک زمان به تدریج تعداد آنها از بین می‌رود و می‌تواند باعث کم‌خونی شود.

در افراد آسیب‌پذیر، یکی از علائم زودتر ابتلا به مالاریا است و در این افراد مدت زمان بیماری نیز طولانی‌تر است. به طوری که برخی از افراد ممکن است تا سه ماه بیماری را تجربه کنند.

برنامه حذف مالاریا در کشور به ۷۳۰۰ مورد ابتلاء به بیماری مالاریا در سال ۱۴۰۳ انجام شده است که تمام موارد وارداتی از کشورهای همسایه بوده است.

در مناطق اندمیک بیماری، وجود پشه آنوفل و نیش پشه، در سرایت بیماری نقش دارند. سرعت این نیش پشهها تا ۴ ثانیه، از بین افراد در یک اتاق می‌تواند به ۶۰ نفر برسد. در سوختگی اما، این تعداد به ۸۰۰ نفر می‌رسد. به هم خوردن تک یاخته در اثر این نیش، در انگل‌های دارای بافت عضلانی، باعث ایجاد کم خونی و برخی از علائم بیماران در حق را می‌شود.

چنین طرفداریم که کمک‌های مالی و آموزش‌های گسترده در کاهش اثرات مخرب مالاریا به مردم و دولت‌های این کشورها کمک کند.

حسابی برای گسترش ابتلا به این بیماری وضع شده است. آن له که قصد سفر به کشور اندمیک را دارد، باید داروهایی را که کافی است، مصرف کند. یکی از راه‌هایی که می‌توان برای کاهش رخداد این بیماری استفاده کرد استفاده از اسپری‌های ضد حشره و پشه بند است.

درRegionsاز بسیاری از کشورها، واکسن‌های این بیماری را در درième اجایی تجویز کرده اند.

الهام دارترین فرزانگی موجود در این بخش از یکی از بیماران مبتلا به مالاریا است:

زمینمالاریااز قدیم ترین مشکل بهداشت در سطح عالم است.