در یک رویداد اخیر، دکتر سیدرضا رئیسکرمی، رئیس دانشگاه علوم پزشکی تهران، در جریان یک کنفرانس خبری به خبرنگاران سرگشتگی و نگرانی خود از خروج ۴۰ تن از اعضای هیات علمی این دانشگاه طی ۵ سال گذشته را اعلام کرد. این برقراری این روند را با نگرانی مواجه کرد و سبب شد تا این لشکر از دانشگاهها یعنی علوم پزشکی تهران را همراهی کند.
دکتر رئیسکرمی در انتقاد از موضوع خروج اعضای هیات علمی، اظهار داشت: «هنوز خطرات ناشی از این بیماری بدتر نشده است. متأسفانه حالا تا دانشگاههای بزرگ کشور، از جمله دانشگاه علوم پزشکی تهران نیز به این پدیده رسیدیم. اگر چه این عددی نسبت به کل اعضا زیاد نیست، اما فقدان یک نفر از استادان برای ما یک ضرر و خسارت محسوب میشود و راه حلی برای این قضیه فعلا بدون ارایه راه حلهای حقوقی و فنی نمیتوان گفت»
وی續 گفت: «جذب و انضمام اعضای هیات علمی از مواد اولیه اعجابانگیز است و اینها جریانات فنآوریدوستانه است، به اصطلاح ترتیبی و ثمرها هم سهیم هستند و از همه مهمتر برای هر یک از اعضای هیأت علمی سالها سرمایهگذاری و آموزش اهمیت و ضرورت دارد. این افراد سرمایههای انسانی و بارکش هستند. و خروج اینها، یک ناشی از جبرانناپذیری است. اگر به لطف خدا اینها را حفظ کنیم، قطعاً کسی نمیتواند موانع مناسب را بر ضد ماست ببار آورد»
وی افزود: «برحسب گزارشها طی پنج سال اخیر، حدود ۴۰ عضو هیات علمی از طرق مختلف، از جمله درخواست بازنشستگی زودهنگام، مهاجرت به خارج از کشور و مرخصی بدون حقوق، از این دانشگاه جدا شدهاند»
در آخر این کنفرانس خبری، رئیسکرمی اهمیت نگهداری و حمایت از نخبگان علمی را کلید موفقیت این دانشگاه دانست. وی خواهان تقویت سیاستهای تشویقی و حمایتهای لازم برای ماندگاری اعضای هیات علمی در دانشگاهها شد.
تردید برخی از کارشناسان داخل دانشگاهها، باعث تردید در استقبال از اعضای هیات علمی شده که تجربه مبارزه با بهوجود آمدن این مشکلات را دارد. و همین تردید باعث بیرون رفتن وی به انتهای صدای ورودی به دانشگاه شده است.