چرایی مضرات پنهان داروهای پرطرفدار کاهش وزن را مستند می‌کند

به گزارش سلامت نیوز، پیش از مطالعه‌ای بین‌المللی اخیر، گفته می‌شد داروهای لاغری از گروه آگونیست‌های گیرنده پپتید شبه گلوکاگون-۱ (GLP-1)، که داروهای محبوب مانند اوزمپیک (Ozempic) را شامل می‌شوند، صرفاً به طور جدی بر کنترل اشتها و پرباز شدن چربی تأثیر می‌گذارند. اما بر اساس یافته‌های پژوهشگران، این داروها علاوه بر فواید شناخته‌شده، ممکن است برای برخی از افراد، به‌ویژه با زمینه ژنتیکی خاص، عوارض روانی جدی به‌همراه داشته باشند.

بر اساس این مطالعه با حضور ۲۴ پژوهشگر از سراسر جهان، داروهای GLP-1 در بدن همه افراد به یک شکل عمل نمی‌کنند و افراد با زمینه ژنتیکی مختلف، به ترتیب پاسخ‌های متفاوت به این داروها خواهند داد. ارائه یافته‌های این تحقیق، به مقدمه ای بر اهمیت تقاضای روشی مشهوری شده که مولفه‌های ژنتیکی و فیزیولوژیکی افراد را برای پیشگیری از عوارض ناخواسته داروها بررسی می‌کند.

بر این اساس، افراد دارای سطح پایین دوپامین در بخش پیش‌پیشانی مغز، در برابر عوارض روانی این داروها آسیب‌پذیرتر هستند. در مقابل، داروهای GLP-1 ممکن است برای کسانی که سطح دوپامین بالاتری دارند، اثرات مثبتی بر کنترل اشتها و خلق‌وخو داشته باشند. اگرچه یافته‌های تحقیق به روز درک ما از داروهای لاغری را به چالش می‌کشد، اما مهمتر از این، این توجه را به نقش ژنتیکیIndividual توجه می‌کند و پیشنهاد می‌کند که تنظیم این داروها با توجه به ویژگی‌های ژنتیکی هر فرد می‌تواند روشی مهم برای پیشگیری از عوارض ناخواسته باشد.

به نظر می‌رسد پاسخ فرد به این داروها بر بسیاری از عوامل، از جملهgenes عملکردی در مغز و پانزده ژن مؤثر بر خلق و اشتها، بستگی دارد. با چنین قابلیتی، پیش از تجویز این داروها، بررسی ژنتیکی افراد و بهره‌گیری از رویکردهای پزشکی شخصی‌سازی‌شده می‌تواند به شناسایی افراد در معرض خطر و پیشگیری از عوارض روانی ناخواسته کمک کند.

مردم می‌توانند می‌توانند از دانستن این یافته برای خودشان محافظت کنند، به ویژه در رابطه با داروهای لاغری که ریسک هم‌چنین در تعدادی از کاوش‌هایی در مورد وجود چنین داروهای مفید در بازار مورد بحث قرار گرفته. در حال حاضر تحقیقات بیشتری لازم است تا بر روی ارتباط ژنتیک با کارکرد داروهای GLP-1 پیشرفت کند.