در این گزارش، می‌توانیم اهمیت نظارت نزدیک و پیگیری واحدهای نهادی و مردمی فعال در این حوزه را متوجه شویم. برای مثال، سازمان بهزیستی موضوع کاهش معیشتی خانوارهای کم‌درآمد را در دستور کار قرار داده است و با راه‌اندازی کارگاه‌های آموزشی مختلف، هم‌چنین فراهم کردن زمینه توانمندسازی برای افراد دارای معلولیت و مددجویان، یک قدم مثبتی در جهت رفع معضل ngh رافت نشان داده است.

این نوع اقدامات نه فقط در ایران بلکه در دیگر کشورها نیز در حجم کمی و زیادی وجود دارد. به‌عنوان نمونه، اقدامات دولت ژاپن در حمایت از تولیدات صنایع دستی محلی در جهت ایجاد فرصت‌های کار برای افراد کم‌درآمد، که باید به نوعی از اقدامات سازمان بهزیستی ملهم باشیم.

همچنین، می‌توانیم اذعان کنیم که یکی از نقاط ضعف این مؤسسه ضرورت بازدید از واحدهای کارگاهی نیمی از سال است. این عمل از اعضای هیئت‌مدیره نه فقط افزایش بهره‌وری را در بازدیدهای خود نشان می‌دهد، بلکه از حوادث ناگوار و درمیان و تجهیزاتی و زیرساختی نیز جلوگیری می‌کند.