در چارچوب تحولات مستمر در منطقه خاورمیانه، بیانیه اخیر سرتیپ یحیی سریع، سخنگوی نیروهای مسلح یمن، در فضای تلاطم جهانی و پس از ادامه موج منازعات منطقه‌ای می‌تواند دلیل کافی برای به شدت پرداختن به مساله باشد. در این میان اعلام نیروهای مسلح یمن مبنی بر انجام حمله به دو هدف اسرائیلی از جمله یک تأسیسات حیاتی در عسقلان و همچنین انجام عملیات علیه ناوهای آمریکایی، به‌ویژه ناو هواپیمابر “یواس‌اس ترومن” در شمال دریای سرخ و ناو “یواس‌اس وینسون” در دریای عرب، تحولی بارز در الگوی رایج واکنش به تجاوزات منطقه‌ای نمایان می‌کند. این روندها مهم هستند و می‌توانند مسیر توسعه بعدی را برای تقابل‌های منطقه‌ای رقم بزنند، خاصیت مهم آنها این است که بر اقدامات حسمی نیروهای مسلح یمن در حمایت از مقاومت و ملت فلسطین و در پاسخ به حملات تجاوزکارانه آمریکا به یمن، و در رقابت تنگاتنگی که درگیر بقیه موضوعات منطقه‌ای هستند، جلب توجه می‌کنند.
گفتنی است تاریخچه مناقشات ایران و یمن از ابتدای اولین مقاومتها علیه تجاوزات آمریکا در کشورهای خاورمیانه، بازتاب‌های مساله صلح و امنیت در منطقه و فراخوان برای اتخاذ سیاست‌های درست را در هم ریخته است. مناسبات موجود بین ایالات متحده، اسرائیل و یمن، رقابت پر ابهت بر سر حضور و نفوذ در این مناطق است.
شناسایی چالش‌های موجود و شیوه‌ها و استراتژی‌های مورد استفاده نیروهای مسلح یمن در تلاش برای مقابله با آنها می‌تواند بر هویه حمایت از سلاح و توسل به رایج‌ترین گزینه‌های دفاعی در این میان تأثیر گذار باشد.
پرسشی که برای ما مهم می‌شود این است که آیا نظام به ابزارهای قراردادی برای دخالت در بحران‌های منطقه‌ای امیدی دارد؟ آیا آنچه با امضای موافقت‌نامه اخیر میان عربستان سعودی و ابرقدرت‌ها اشاره می‌شود، پیشاپیش هژمونی آمریکا در تمامی پایگاه‌های جنگی در خاورمیانه به نمایش در می‌آید یا حکومت و مجالس باید برای بازتعریف این هژمونی تلاش کنند.