دستگاه پوشیدنی نوین برای تشخیص مشکلات تنفسی
در حالی که گوشی پزشکی برای تشخیص مشکلات تنفسی با کمک یک پزشک آموزش دیده giúp می‌کند، این دستگاه جدید می‌تواند به طور مستقل و در مدت زمان kéoشدنی چند روز تصویر کامل از بیماری ترسیم کند. این دستگاه پوشیدنی جدید که به عنوان نظارت بر صدای ریه (LSMP) شناخته می‌شود، به ماژول‌های کوچکی شامل میکروفون MEMS یک طرفه رو به پایین، واحد میکروکنترلر، ماژول بلوتوث LE، برد مدار چاپی انعطاف‌پذیر و باتری لیتیوم پلیمری مجهز است. همه این اجزاها درون یک بدنه ضدآب و زیست سازگار با یک رزین زیست سازگار به صورت چاپ سه بعدی تولید شده است.
این دستگاه، که در پشت بدن قرار می‌گیرد، صداهای ایجاد شده توسط ریه‌ها و راه‌های هوایی را هنگام تنفس کنترل می‌کند و آنها را با استفاده از یک الگوریتم مبتنی بر هوش مصنوعی که بر روی ضبط تنفس افراد سالم و افراد مبتلا به انواع بیماری‌های تنفسی آموزش داده شده است، تجزیه و تحلیل می‌کند. داده‌های پردازش‌شده به‌صورت بی‌سیم به تلفن همراهی که در نزدیکی آن قرار دارد منتقل می‌شود تا اطلاعات را تجزیه و تحلیل کرده و ضبط کند.
این دستگاه تاکنون بر روی دو بزرگسال سالم، دو نوزاد مبتلا به آسم و پنج سالمند مبتلا به بیماری انسدادی مزمن ریه (COPD) آزمایش شده است. در تمام موارد، توانسته به وضوح بین تنفس منظم و اصوات تنفسی مشکل‌ساز تمایز قائل شود و همچنین در تشخیص تفاوت بین فعالیت تنفسی و قلبی مشکلی نداشته است.
این فناوری به طور بالقوه می‌تواند کمک زیادی به تشخیص و درمان بیماری‌های تنفسی را ارائه دهد. با پیشرفت بیشتر این فناوری، می‌توان انتظار داشت که بتواند صداهای مزاحم پس زمینه مانند آنهایی که توسط حرکات بدن ایجاد می‌شوند را فیلتر کند و یافته‌های او را به پزشکان منتقل کند تا بتوانند به روشی پیشرفته‌تر درمان را برنامه‌ریزی کنند.
سوالاتی که به من در میان خواندن این خبر مطرح شد:
* آیا این دستگاه در دسترس عموم قرار می‌گیرد؟
* آیا این فناوری را می‌توان با دیگر روش‌های تشخیص بیماری تنفسی مقایسه کرد؟
* آیا این دستگاه می‌تواند در تشخیص سایر بیماری‌ها هم کمک کند؟