دو سال پیش، در زمانیکه با پیروزی نظام سلامت ایران در مبارزه با سرخک، اخبار خبرساز شده بود، انگار که آلتِ در دست‌مان بود و بشود آن را با حداقل تلاش به مرحله نهایی برسانیم! گمان می‌رود، نا مگه از کشورهای اروپایی سرخک ریشه‌کن نیست، باید حداقل یک کشور اسلامی، چون ایران، بتواند از رقبای قدیمی‌اش پیشی گیرد! با کمی تفکیک بین واقعیت و خیال‌پردازی، باید شاهد بود که نظام سلامت ایران، در هنگامی که در تلاش برای پیروزی در این مبارزه به شدت در حال تلاش است، از کشورهای صاحب تجربه جهانی دریغ ندارد.
اما حالا دو سال از این خبر شگرف رسماً از خبرساز شدن گذشته، گزارش‌هایی از بازگشت سرخک در ایران اعلام شده است. فوریتی که در این نوشته برای نظام سلامت ایران طراحی می‌شود، هم اروپایی ها موثر بودن نیستند. هرمزگان پر از گزارش‌های فراوانی است و استان دیگر نیز متاسفانه از خطراتی که سرخک را از بین می‌برد باور ندارند. توجه ویژه کن اگر رغم پیشرفت‌هایی که در حوزه سلامت ایران صورت گرفته است، علیرغم هواخواهی نا متوقف‌شده از دهه های مختلف، با ابتلای بیشتر و پراکندگی سرخک روبه رو هستیم و می‌بینیم که بعد از هرپیروزی، بعد از هر موفقیت بالاخره چاره دیگری برای شبکه های sağlık واکسن طرح می‌شود.
در بین این همه شکست، برای شبکه های نسبتاً جدید و بالاخره این خدمات پر کشف مشهود است که در بحث تولید مثل و بیشتر و بیشتری Child ها در حال افزایش هستند. در این میان، موضوعات مهمی هم هستند که حوزگی ملی کمتر به آنها دقت نموده‌اند و کمتر تبلیغات دارند تا تشریح و طراحی شوند. از طرفی نظام‌های جهانی، خصوصاً کشورهای صاحب سننگی کم در حفظ شبکه های سلامت، ایران را نگران خود کرده‌اند، چون ایران خود روندهای طولانی برای ترویج گذاری هرچه بیشتر در وب اقتصادی داشته است.