روند تغییری در نگاه والدین نسبت به فرزندپروری آشکار است. والدین هدف دارند و فرزند را وسیله‌ای برای رسیدن به آن هدف تلقی می‌کنند. این تصویر از والدین و فرزند نقش بسزایی در آثار ادبی و سینمایی در پیامدها و اثرات طولانی‌مدتش، در عدم آزادی و همچنین نقش بسیار شرافتمندانه والدین برای تربیت فرزند، می‌ایجاد، با حالا این نگاه در حال تغییر و وسیله به انسان تبدیل شده است و والدین برای تربیت فرزند آزادی و آزادی خود کودک را به او عطا کرده‌اند و رویکرد والدین جهت تربیت کودک افزایش یافته است.
از نظر دکتر شایان آتابای، روانشناس سلامت، ویژگی‌های والدین کنترل‌گر شامل: محبت شرطی، دخالت افراطی در تمام امور، بی‌توجهی به حریم شخصی، تحمیل تصمیم‌ها، و تهدید به ترک محبت یا طرد است. او هشدار می‌دهد که ادامه این سبک فرزندپروری، می‌تواند منجر به اضطراب، افسردگی، اعتیاد، رفتارهای پرخطر و حتی خودکشی شود.
داده‌های تحلیلی روبرو می‌آورند که این سبک تربیت خطراتی همچون آسیب‌های روانی مانند PTSD، اختلال اضطراب اجتماعی، افسردگی، اعتیاد، و رفتارهای پرخطر، و حتی خودکشی را در پی دارد.