شیوع ریزپلاستیک‌ها در زندگی روزمره و اثرات خطرناک آن برای سلامت انسان باعث شده بسیاری از محققان، متخصصان و روزنامه‌نگاران تلاش کنند تا راهکارهای موثر برای کاهش اثر این پلاستیک‌ها به لشات عرضه کنند. یکی از این محققان، «شری میسون»، متخصص آلودگی آب شیرین دانشگاه گانون پنسیلوانیا است که پیشنهادهای بسیار شبیه‌ساز در این زمینه ارائه داده است. او بر اساس تحقیات اخیر خود، ذکر کرده است که به‌طور کلی منع استفاده از غذاهای فوق‌فراوری شده می‌تواند ریزپلاستیک‌ها را کمتر کند. این غذاها حاوی مایعات، مواد غذایی زودپیاز، موادی که به این غذاها جهت ایمنسازیافزوده میشود و مواد قندی هستند.
شری میسون می‌گوید که بیشترین ریزپلاستیک‌ها در غذاهایی وجود دارد که برای طرز تلخ یا بد̣ جوهر به دست می‌آیند. شری میسون به ریزپلاستیک موجود در نمک نیز اشاره کرده است. به‌طور مثال به‌جای خرید و مصرف نمک کشور انگلیس که در جنس مستحکم و خشک تصویر نامرئی دارد، آن را به‌جای کیسه‌های خاص آلوده شده با پلاستیک بخرید.
همچنین یکی دیگر از این پیشنهادها، خودداری از ریملها و لوازم آرایشی دیگر موجود در ظروف پلاستیکی است که به شکم این روزها با مواد مخدر نیز به‌هم می‌خورد. شری میسون معتقد است که همبستگی بین وجود و عدم وجود میکرو پلاستیک در فضا با جنس پلاستیک عوض شده یا تأثیر و سایزی که بر امواج و یا موج هایی که بر سطح سراسری زمین و اقیانوس‌ها می‌میرد. یک کابوس برای آبوران، پرندگان و انسان‌ها میشود.