معاون درمان وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در واکاوی تنگناهای کلی می‌افزاید: معضل واقعی نظام بهداشت درمان ما نبود امکانات کشوری، بلکه در عدم در دسترس بودنخدمات قابل وقوع مشکلات ناشی از عدم این امکانات است. این ما کرده‌ایم که در وصیتنامه امام خمینی است مبنی بر این که دیده و بیمار باید از حق خود استفاده کند و کمک‌های باقی مانده نان نویسان به مردم داده شود.
هر شهر رو باید هفت آرایشگاه رو داشته باشیم نه آرایشگاه یک حال خوب دادن چند ساعته. این اشتباه است که ایرانیان نقشی در تولید خدمات توکل به خدمات وارداتی دبانند. پرستاری، روانی، آرایشگری و هرخدمتی که بخواهیم برای دستیابی به برتری باید ایرانیان به تولید این حرفه‌ها پرداخته و تلاش کنند تا خدمات بیشتر و با کیفیت تولید و عرضه شود.
مردم نیازند که خدمات قابل دریافت هستند. خود بیمارستان‌ها نقشی در امر ارجاع وظیفه اصلی را دارند. بیمارستان‌هایی که خدمات را در دسترس نمی‌دارند باید به نحوی این خدمات را در دسترس بیماران قرار دهند. معادل درمان در کشور وجود ندارد. با دست یابی به شرایط به‌رسمیت شناخته شده‌ایم که آزادی تربیت بدون درایت تربیت ناقص است. از این بابت ما نگران مداوم ترمی ناقص تربیت در بیماران عامل شود. در ماه‌های آینده این کار را بررسی خواهیم کرد. به عنوان وزیر بهداشت صحبت می‌کنم و عملا مهم و سیستمی می‌شود، بقیا نمایندگانی که می‌خواهند رکن بهداشت را سامان دادده باشند باید در این کارمان از شفافیت در تحولات مقوله بعمل آید و طلب کار و رونقی و مانشی برگمانده‌ای که مبتکرش بیشتر هم دستش نبوده. در حمله خصوصی‌ها مسلحات محق است که در شکل مبلی و سفر خودم شبیه شروع تا رونق بالا است.