یک مطالعه‌ی جديد که در رهبری دانشکده‌ی پزشکی ییل انجام شده است، نشان داده است که آسیب‌های پوستی یا آفتاب‌سوختگی، خطر ابتلا به آلرژی‌های غذایی را افزایش می‌دهند. این یافته‌ها، دریچه‌ای تازه به درک بهتر از منشأ آلرژی‌های غذایی گشوده‌اند و نشان می‌دهد که حتی بدون ورود مستقیم آلرژن به پوست، سیگنال‌های ناشی از التهاب پوستی می‌توانند از طریق مسیرهای سیستمیک به اندام‌های دیگر برسند و زمینه‌ساز آلرژی شوند.

در گذشته، مشخص شده بود که افراد مبتلا به اختلالات پوستی مانند درماتیت بیشتر مستعد ابتلا به آلرژی غذایی هستند. این موضوع تیم پژوهشی را بر آن داشت تا عمیق‌تر به رابطه بین پوست و سیستم ایمنی بدن بپردازند. یافته‌های جدید نشان می‌دهد که آسیب‌های پوستی منجر به تولید آنتی‌بادی‌های مرتبط با آلرژی می‌شوند، که به عنوان “پاسخ هومورال” شناخته می‌شود. این نخستین بار است که به طور مستقیم نشان داده شده است که پاسخ‌های ایمنی ناشی از آسیب پوستی می‌توانند بر بخش‌های دورتری از بدن، مانند روده، تأثیر بگذارند و موجب واکنش‌های آلرژیک شوند.

این پدیده را “پرایمینگ از راه دور” می‌نامند و نشان می‌دهد که التهاب ناشی از آسیب پوستی، سیگنال‌هایی به سایر نقاط بدن می‌فرستد، به‌ویژه به روده. این سیگنال‌ها، که از طریق مولکول‌های پیام‌رسانی به نام “سیتوکین‌ها” منتقل می‌شوند، می‌توانند بدن را برای پاسخ ایمنی علیه یک ماده غذایی تازه‌وارد “آماده” کنند. این یعنی اگر فردی برای اولین بار غذایی خاص را امتحان کند در حالی که پوستش دچار التهاب یا آسیب است، بدن ممکن است به اشتباه این غذا را به عنوان تهدید شناسایی کرده و در آینده علیه آن واکنش نشان دهد که به شکل آلرژی غذایی ظاهر می‌شود.

این یافته‌ها می‌تواند به درک بهتر و حتی پیشگیری از آلرژی‌های غذایی کمک کند. به‌ویژه تأکید می‌شود که التهاب پوستی نباید فقط از منظر زیبایی یا راحتی بررسی شود، بلکه تأثیرات سیستمیک و بلندمدتی نیز دارد. درمان بیماری‌های پوستی فقط درمان چیزی نیست که می‌بینیم؛ بلکه با کنترل التهاب می‌توانیم از بروز بیماری‌های دیگر، از جمله آلرژی‌ها، جلوگیری کنیم.

اگرچه این یافته‌ها فعلاً بر اساس مطالعات حیوانی هستند، اما راه را برای آزمایش‌های انسانی و درک دقیق‌تر مکانیسم‌های آلرژی غذایی هموار می‌کنند. محققان در آینده به دنبال شناسایی سلول‌ها و فرآیندهایی خواهند بود که این ارتباط پوست و روده را برقرار می‌سازند. این یک تغییر ذهنی مهم است: اینکه انتظار نداشته باشیم همه چیز در همان‌جایی که دیده می‌شود رخ دهد. وقت آن رسیده که به تعامل سیستم‌های مختلف بدن با هم نگاه دقیق‌تری بیندازیم.

اما این یافته‌ها همچنین نکاتی را به ما نشان می‌دهند که اینکه ما چگونه با بدنمان سروکار داریم و اینکه چگونه به اقدامات رهای شدگی‌های پوستی توجه می‌کنیم. نکته‌ی قابل توجه این است که التهاب پوستی می‌تواند نه تنها بر زیبایی پوست ما تأثیر بگذارد، بلکه به مدت طولانی تأثیرات سیستمیک را نیز داشته باشد. با درک بیشتر این تأثیرات، ما می‌توانیم به جلوگیری از بروز بیماری‌های دیگر، از جمله آلرژی‌ها، کمک کنیم.

نتیجه‌ی این مطالعه، اهمیت درمان التهاب پوستی را دوچندان می‌کند. در حال حاضر به این مسئله توجه نشده است، اما این یافته‌ها نشان می‌دهد که اینکه التهاب پوستی را در نظر بگیریم، می‌تواند برای پیشگیری از آلرژی‌های غذایی از اهمیت زیادی برخوردار باشد. بنابراین، ما باید به تعاملات مختلف بدن و اهمیت کنترل التهاب در پیشگیری از بیماری‌های دیگر توجه داشته باشیم.

اين مطالعه، راه را برای درک بهتر آلرژی‌های غذایی هموار می‌کند و تأکید می‌کند که التهاب پوستی نباید صرفاً از منظر زیبایی یا راحتی بررسی شود. با درک بیشتر این تأثیرات، ما می‌توانیم به جلوگیری از بروز بیماری‌های دیگر، از جمله آلرژی‌ها، کمک کنیم.