تب دنگی و آلودگی به آن در ایران: علائم، پیشگیری و دستورالعمل‌ها
در سال گذشته، ۱۱۲۷ مورد از بیماری تب دنگی در ایران شناسایی شد که ۹۲۲ مورد آن در داخل کشور رخ داد و انتقال محلی محسوب می‌شود. این بیماری در حال حاضر در ۱۴۱ کشور مناطق مختلف دنیا شناسایی شده است. در بررسی‌های انجام شده، اکثر بیماران مبتلا به تب دنگی سابقه سفر به کشورهای خارجی دارند، اما در شرایط کنونی، این بیماری در داخل کشور نیز متداول شده است.
تب دنگی یا دنیاگیری، یک بیماری همه گیر ویروسی است که به طور بالقوه خطرناک برای انسان‌ها و حیوانات است. علائم این بیماری شامل تب شدید، درد سر و بدن، واگردانی مضاعف و گاهی نیز لوپوس جداکننده است. تب دنگی ابتدا در مناطق گرمسیری حضور دارد و سپس به سراسر جهان سرایت می‌کند.
برای بیماری تب دنگی، روش شناخته شده‌ترین نوع کنترل و پیشگیری انتقال این بیماری، کنترل و مبارزه با حشره‌های موانع انتقال disease مانند موشک‌های نوع اجیپتی است. این آفت نه تنها برای انسان‌ها بلکه برای حیوانات نیز هلاک‌کننده است.
در ایران، از سال ۱۳۹۵ تاکنون ۷۴ مورد بیماری دانگ و ۵۴ مورد بیماری چیکونگونیا گزارش شده است که همه موارد گزارش شده تحت عنوان “وارده از خارج از کشور” بیان شده است. سابقه پرواز از کشورهای امارات، پاکستان، عمان، افغانستان، ترکیه و بنین گزارش شده است. همچنین در سال ۱۴۰۳ تاکنون پنج مورد از بیماری چیکونگونیا نیز گزارش شده است که یک مورد در شهرستان چابهار و چهار مورد در شهرستان تهران گزارش شده است.
در حال حاضر، پشه آئدس اجیپتی در استان‌های هرمزگان، سیستان و بلوچستان، بوشهر و آئدس آلبوپیکتوس در استان‌های گیلان، مازندران و اردبیل گزارش شده است.
ابزار و کشاورزی مورد نیاز
چاره‌ای غیر از ساختن تجهیزات از جمله ابزار و کشاورزی پیش‌نیاز برای مبارزه و درمان این بیماری‌ها وجود ندارد. با اتکا به همین ایجاد این ابزار و تجهیزات به طرق مختلف نظیر کشاورزی را ترویجا نمی‌توان این بیماری را مهار کرد و به شکلی که نبود و پرهزینه بتوان تصور کرد.
وضعیت کنونی نشان می‌دهد که اعزام اورژانس به مرزها و مناطق‌های وخیم بالاخره باید تحت کنترل افرادی مسئول مطمئن به حالت NORMAL شود.
درخصوص یارانه‌های بالای ضد طاعون باید عوض اتفاقات اجتماعی و کسب و کار تأثیر آنها بخواهد بخصوص انتقال و تاپدیت مالکیت به گرد ایشان دو ساعت دیگه ایجاز شود.