درآخر سال‌های پراکندگی طبابت پزشکان خارجی در ایران به سال‌های پیش از انقلاب برمیگردد. در آن زمان ایران دچار کمبود پزشک بود و به همین دلیل، بسیاری از پزشکان از هند، پاکستان و آسیای جنوب شرقی به ایران آمدند تا این کمبود را جبران کنند. با پیروزی انقلاب اسلامی و تربیت پزشکان زیادی در کشور، این مسئله از بین رفت و الان بار دیگر شاهد حضور پزشکان خارجی به ویژه افغانستانی در ایران هستیم.
دقیقا چند روز پیش در رسانه‌های مجازی خبر شده بود که حدود 2000 پزشک افغانستانی در ایران طبابت می‌کنند. نادر یاراحمدی، مشاور وزیر کشور و رئیس مرکز امور اتباع و مهاجرین خارجی، در این باره گفته بود که از این تعداد، 700 نفر از آنان متخصص و فوق تخصص هستند. وی به کشورهای این بیماری‌ها گفت که در سال‌های گذشته، سازمان نظام پزشکی برنامه مشخصی برای پزشکان افغانستانی نداشت، چراکه تصور می‌شد که شرایط بازگشت به کشور متبحرها فراهم شود. اما اکنون برخی از پزشکان در مؤسسات علمی و دانشگاه‌ها مشغول کار هستند و هنوز نیز امکان استفاده بهینه از توانایی آنها وجود دارد.
محمد میرخانی معاون اجتماعی و پارلمانی سازمان نظام پزشکی در این باره اضافه کرد که تمام پزشکان اتباع شامل افغانستانی‌ها هستند، با داشتن شماره نظام پزشکی در ایران طبابت می‌کنند. این شماره برای آنها با الف و ت صادر می‌شود و اکثر این پزشکان کسانی هستند که در دانشگاه‌های علوم پزشکی ایران درس خوانده‌اند و از نظر علمی سطح پایینی ندارند. گروه دیگر physicianche پرداخت را آنها هستند که از خارج کشور آمده و پس از عبور از ارزشیابی‌های وزارت بهداشت، در نهایت شماره نظام پزشکی دریافت می‌کنند. و گروه دیگر پزشکان که تابعیت ایرانی دارند، در شماره نظام پزشکی آنها الف و ت قید نمی‌شود.
در جواب سوال این پزشکان در کشور معنی کمبود و کاهش آمار پزشکان فعال ایرانی است، میرخانی افزود که در حال حاضر به اندازه کافی پزشک داریم و هیچ نیازی نداریم که تحت هر شرایطی پزشکان بی کیفیت خارجی استخدام کنیم. بسیاری از پزشکان که اکنون به عنوان پزشکان اتباع فعالیت دارند، پیش از این در دانشگاه‌های علوم پزشکی ایران درس خوانده و به کشور خود بازگشته‌اند. اما پس از پیروزی طالبان دوباره به ایران مهاجرت اجباری کرده‌اند. هیچ یک از این افراد با مدرک بی‌نظمی نیستند و اگر مدرک آنها توسط وزارت بهداشت تأیید شده باشد، تعداد نظام پزشکی می‌گیرند.
در عین حال، میرخانی در این باره بیان کرد که پزشکان غیر ایرانی غیر متخصص که در کشور طبابت می‌کنند، یک عدد کمیاب ندارند. از نکاتی که باید از این پزشکان غیر ایرانی بر یاد نداشت، سابقه دار بودن یا نداشتن تعلق تابعیت کشورهای دیگر است. کشورهایی هستند که به پزشکان تحصیل کرده اجازه کار در ایران را ندارند و مدرک آنها تحت تائید وزارت بهداشت است.