تأثیر طبیعت بر سلامت روان افراد به‌طور عمیقی تأیید شده است. طبیعت آرام و بی استرس ممکن است سطح هورمون کورتیزول را کاهش دهد و سیستم عصبی را به تعادل برساند. به علاوه، طبیعت‌گردی به سطح خستگی ذهنی کمتری و تمرکز را بالا می‌برد. همچنین ممکن است فعالیت مغزی مرتبط با خلاقیت و تفکر مثبت را افزایش دهد. بنابراین، بسیاری از روان‌شناسان طبیعت‌گردی را به عنوان یک درمان برای مقابله با اضطراب و افسردگی توصیه می‌کنند.

سیزدهم فروردین، یا همان روز طبیعت، فرصت مناسبی برای تجربه این تأثیرات مثبت است. در این روز بسیاری از افراد از طبیعت لذت می‌برند و از استرس‌های زندگی روزمره دور می‌شوند. این روز همچنین نمادی از ارتباط تاریخی و فرهنگی مردم ایران با طبیعت است و نقش مؤثری در تقویت حس همبستگی و آرامش جمعی دارد.

همچنین برای باز بودن محیط‌های طبیعی، ارتباط با طبیعت می‌تواند فشار خون و ضربان قلب را بهبود بخشد و احساس کلی رفاه را افزایش دهد. یک روان‌شناس و مشاور خانواده به تأثیر مثبت طبیعت بر ذهن آگاهی اشاره کرد و گفت که تماشای طبیعت می‌تواند به فرد کمک کند تا تمرکز خود را بر لحظه حال افزایش دهد و از تنش‌های ذهنی دور شود. همچنین او به تأثیر مثبت طبیعت بر توانایی‌های شناختی از جمله حافظه و تمرکز اشاره کرد.

با توجه به تأثیرات مثبت طبیعت بر سلامت روان افراد، تلاش برای حفظ طبیعت از جنبه‌های سلامتی و روانی دارای اهمیت است. می‌توان گفت که تلاش برای حفظ طبیعت، راهی برای حفظ تعادل روانی و جسمی در جامعه محسوب می‌شود.