پیر چشمی یک پدیده طبیعی است که با افزایش سن انسان‌ها رخ می‌دهد. این پدیده نشان دهنده کاهش توانایی دید نزدیک افراد است. به گفته دکتر حیدر سیاتیری، فوق تخصص قرنیه و متخصص چشمی، پیر چشمی با بزرگ شدن عدسی و کاهش انعطاف عدسی رخ می‌دهد. این دو علت اولین علائم تغییر در عدسی چشم ما است که به آن سندروم اشکال در فعالیت عدسی نیز گفته می‌شود. آب مروارید نیز از همین مرحله آغاز می‌شود.
عملاً پیشرفت پیر چشمی می‌تواند آسیب‌های جبران‌ناپذیری به بینایی وارد کند. بنابراین، تشخیص زودرس و پیشگیری از آن اهمیت ویژه‌ای دارد. افرادی که از گذشته دچار دوربینی بوده‌اند و اکنون در سنین بالای ۴۰ سال برای مطالعه نیاز به عینک نزدیک دارند، باید معاینه شوند. اگر چشم آن‌ها تنگ باشد یا فشار چشمشان بالا برود، جراحی توصیه می‌شود.
در عین حال، پیر چشمی با شرایط چشمی فرد قبل از این دوران بستگی دارد. افراد دوربینی که بعد از پیر چشمی دچار نزدیک بین شدن می‌شوند، به طور معمول هر دو دور و نزدیک را نمی‌بینند. بنابراین، در این حساسیت‌ها باید استفاده از عینک را از خلال معاینه چشمی فوغ محل گرفت.