در طول ماه رمضان، هنگام تعمید الحاقی جهان اسلام به باخندگی، صلح و معنویت، می‌بینیم که رژیم صهیونیستی، بار دیگر بر مردم مظلوم غزه تهاجمی انجام می‌دهد. این حمله به بیمارستان ناصر در جنوب غزه همراه با کشتار کودکان و محدودیت شدید در دسترسی به غذا و دارو، نقض آشکار تمامی موازین بین‌المللی و حقوق بشر است.
وزیر بهداشت ایران، محمدرضا ظفرقندی، در نامه‌ای به همتایان خود در کشورهای اسلامی، ضمن تبریک عید سعید فطر، خواستار واکنش فوری و هماهنگ در برابر جنایات رژیم صهیونیستی در نوار غزه شد.
ظفرقندی در این نامه، وزرای بهداشت کشورهای اسلامی از جمله مالزی، قزاقستان، تاجیکستان، ترکمنستان، عراق، لیبی، قطر، عربستان سعودی، ترکیه، لبنان، جمهوری آذربایجان، تشکیلات خودگردان فلسطین، ازبکستان، کویت، عمان، قرقیزستان، امارات متحده عربی، پاکستان، مصر، تونس، اندونزی و جمهوری دموکراتیک خلق الجزایر را مورد خطاب قرار داده است.
وزیر بهداشت ایران در این نامه تاکید کرده است که محکومیت و واکنش مناسب در مقابل این رفتارهای غیرانسانی، وظیفه‌ای انسانی و اسلامی برای تمامی کسانی است که نجات جان انسان‌ها را هدف خود قرار داده‌اند.
ظفرقندی از همتایان خود خواسته است با استفاده از تمام ظرفیت‌های بین‌المللی و بشردوستانه، برای توقف این فجایع و جلوگیری از ادامه نسل‌کشی در غزه، اقدامات مؤثر و هماهنگ انجام دهند و در پایان سلامت و سرافرازی مردم کشورهای اسلامی را از خداوند مسئلت کرده است.
دستاوردهای ظفرقندی در این نامه که شامل درخواست از همتایان خود در کشورهای اسلامی برای واکنش فوری و هماهنگ در برابر جنایات رژیم صهیونیستی در نوار غزه می‌شود، چه الزاماتی برای تحقق می‌طلبد؟ آیا وجود اتحاد بین کشورهای اسلامی در این زمینه در دفع تهاجمات رژیم صهیونیستی و حفاظت از جان مردم غزه موثر خواهد بود؟ در چه زمانی می‌توانیم انتظار نتیجه‌ای را از این تلاش‌ها داشته باشیم؟