سرطان چشم کودکان، که به آن رتینوبلاستوما می‌گویند، یک بیماری نادر اما بسیار جدی است که در سلول‌های شبکیه چشم رشد می‌کند. این بیماری اغلب در دوران کودکی رخ می‌دهد و به سرعت پیشرفت می‌کند، به همین دلیل potřeba توجه فوری و اقدامات مناسب است. آگاهی والدین در مورد این بیماری و پیامدهای آن، نقش مهمی در حفظ سلامت کودک دارد.
علائم این بیماری بیشتر در مراحل اولیه قابل شناسایی است و شامل مواردی مانند انعکاس سفید غیرطبیعی در مردمک چشم، اختلال در حرکت چشم‌ها، قرمزی یا التهاب چشم و تغییر در اندازه یا شکل مردمک است. شناسایی kịp موقع این علائم می‌تواند مسیر درمان را آسان‌تر و موفق‌تر کند. بنابراین والدین باید دقت کافی در مشاهده علائم داشته باشند و در صورت هرگونه ناهنجاری، به متخصص مراجعه کنند.
یکی از جنبه‌های مهم رتینوبلاستوما، عوامل زمینه‌ساز آن است که این عوامل ممکن است شامل تغییرات ژنتیکی یا مشکلات ارثی باشد. همچنین کودکانی که دارای سابقه خانوادگی این بیماری هستند، باید تحت نظارت دقیق قرار گیرند و ارزیابی‌های ژنتیکی می‌تواند به شناسایی کودکان در معرض خطر کمک کند و از پیشرفت بیماری جلوگیری کند.
برای تشخیص این سرطان، پزشکان از ابزارهای پیشرفته‌ای مانند تصویربرداری پزشکی (سونوگرافی یا ام‌آرآی)، معاینه‌های چشمی تخصصی و در بعضی موارد، نمونه‌برداری استفاده می‌کنند. این روش‌ها به شناسایی دقیق تومور و ارزیابی میزان پیشرفت آن کمک خواهد کرد. تشخیص زودهنگام بیماری، اصلی‌ترین عامل برای افزایش موفقیت درمان و کاهش آسیب‌های احتمالی است.
در مورد علائم این بیماری می‌توان گفت که علائم اولیه شامل انعکاس سفید در مردمک چشم، انحراف چشم (استرابیسم)، قرمزی یا التهاب و تغییر اندازه مردمک است. والدین باید در صورت مشاهده هرگونه تغییر غیرطبیعی در چشمان فرزند خود، به پزشک متخصص مراجعه کنند.
عضو هیئت مدیره انجمن علمی رادیوانکولوژی ایران می‌گوید: این بیماری تحت تأثیر عوامل خطری مانند سابقه خانوادگی رتینوبلاستوما، جهش‌های ژنتیکی و بعضی بیماری‌های نادر ژنتیکی قرار می‌گیرد. اطلاع از این عوامل و انجام معاینات پزشکی منظم در کودکانی که در معرض خطر هستند، می‌تواند کمک قابل توجهی به پیشگیری یا تشخیص زودهنگام بیماری کند.
در ادامه می‌توان گفت که روش‌های درمان رتینوبلاستوما بسته به اندازه و محل تومور و میزان پیشرفت بیماری متفاوت است. درمان ممکن است شامل جراحی (تخلیه چشم)، پرتودرمانی، لیزر درمانی، کراتروتراپی (انجماد تومور) یا شیمی‌درمانی باشد. هدف از درمان حفظ بینایی، کنترل بیماری و جلوگیری از گسترش آن به سایر نقاط بدن است.
پس از درمان این بیماری، مراقبت‌های ویژه‌ای لازم است. مراقبت‌ها شامل پیگیری‌های پزشکی منظم، توانبخشی بینایی برای کمک به کودک در سازگاری با تغییرات و حمایت روانی و اجتماعی برای ارتقای کیفیت زندگی بیمار است. والدین در این مرحله نقش مهمی ایفا می‌کنند.
در انتها می‌توان گفت که آگاهی و مشارکت والدین عامل کلیدی در مقابله با رتینوبلاستوما است. والدین با توجه دقیق به سلامت چشمان کودک و رعایت اقدامات پیشگیرانه می‌توانند از بروز این بیماری و عوارض ناشی از آن جلوگیری کنند. همکاری و همراهی والدین با متخصصان چشم پزشکی و پیروی از توصیه‌های آن‌ها، بهترین راه برای حفظ سلامت کودک است.