سل یک بیماری عفونی بسیار شایع در جهان است که می‌تواند به تندرستی افراد آسیب بزند. این بیماری ناشی از باکتری مایکوباکتریوم تبرکلوزیس است که از طریق هوا منتقل می‌شود. حتی اگر فرد مبتلا علائم بالینی نداشته باشد،仍 می‌تواند ناقل این عفونت به دیگران باشد. به تبعیض توجه داشته باشید که افراد در معرض خطر بیشتری برای ابتلاء به این بیماری هستند، مثل افرادی که نقص ایمنی دارند یا تحت درمان با داروهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی قرار دارند.
علاوه بر این، شیوع سل در کشورهای آفریقایی، بخش‌هایی از آسیا و مناطق محروم جهان سوم بیشتر است. چرا؟ زیرا در این مناطق تراکم جمعیت بالا، ضعف سیستم ایمنی و سطح بهداشت پایین است. به بنین نگاهی بندازید. در این کشور، سل یکی از شایع‌ترین بیماری‌های انسانی محسوب می‌شود. این بیماری به دلیل تنوع زональ جغرافیایی، بوم‌شناختی، انسانی، اقتصادی و فرهنگی مختلف، در مناطق مختلف با تندی و شدت‌های مختلفی به وجود می‌آید.
راه‌های تشخیص و درمان سل
تشخیص سل معمولاً از طریق بررسی خلبانگی تنفسی و مشاهده میکروب سل در آن انجام می‌شود. اگر میکروب در نمونه خلبانگی دیده نشود، نمی‌توان به طور قطعی بیماری را تأیید کرد و نیاز به بررسی‌های بیشتر از جمله آزمایشات تصویربرداری و تست‌های پوستی مانند تست تبرکولین (PPD) وجود دارد.
درمان سل به صورت دارویی بوده و شامل مصرف حداقل ۶ ماهه داروهای ترکیبی است. در موارد خاص مانند سل مغزی، دوره درمان ممکن است تا ۱۲ ماه یا بیشتر ادامه یابد.
اهمیت پیشگیری از شیوع سل
پیشگیری از سل بسیار حائز اهمیت است. مهمترین محورهای پیشگیری از بیماری، شامل تزریق واکسیناسیون “ب‌ث‌ژ” (BCG) در نوزادان، تشخیص زودهنگام بیماران و جلوگیری از انتشار آن به دیگران است. همچنین، انجام آزمایشات غربالگری مانند تست پوستی تبرکولین و تصویربرداری‌های پزشکی برای افراد در معرض خطر توصیه می‌شود و در صورت تشخیص عفونت نهفته، درمان پیشگیرانه با داروهای ترکیبی به مدت حداقل ۹ ماه انجام می‌شود.
افرادی که در معرض خطر بالای ابتلاء قرار دارند، می‌توانند تحت درمان پیشگیرانه با داروهای خاص قرار گیرند تا از فعال شدن عفونت در بدن جلوگیری شود.