**روز جهانی سل: متخصص ریه về شیوع سل، علائم، تشخیص و درمان آن صحبت کرد**
روز جهانی سل به منظور افزایش awareness درباره اهمیت پیشگیری از این بیماری آزاردهنده برگزار شد. در این مناسبت، دکتر علی پولادرگ، عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی همدان، روش‌های انتقال، علائم، راه‌های تشخیص و درمان سل را به‌طور مفصل説明 کرد. وی توضیح داد که شیوع سل در سطح جهانی افزایش یافته است و امروزه حدود یک‌سوم از جمعیت جهان در معرض این بیماری قرار دارند.
**علائم سل چگونه هستند؟**
پولادرگ بیان کرد که علائم اصلی سل شامل سرفه‌های خشک یا خلط‌دار، تنگی نفس، کاهش وزن، تعریق شبانه و بی‌حالی است. اما نکته مهمی که وی در این باره توضیح داد، این است که بسیاری از افراد ممکن است بدون علامت باشد، اما همچنان می‌توانند ناقل این عفونت به دیگران باشند. این نکته نشان می‌دهد که تنها شیوع سل را فقط به مبتلایان کاهش نمی‌دهد، بلکه به الگوهای رفتاری هم وابسته است.
** شیوع سل در کجا بیشتر است؟**
دکتر پولادرگ با اشاره به حال و Αυспіль بیماری سل در کشورهای آفریقایی، بخش‌هایی از آسیا و مناطق محروم جهان سوم، نظر داد که این بیماری در محیط‌هایی با تراکم جمعیتی بالا، ضعف سیستم ایمنی و سطح بهداشت پایین، شیوع بیشتری دارد. همچنین افراد دچار نقص ایمنی یا تحت درمان با داروهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی قرار دارند، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به این بیماری هستند.
**روش‌های تشخیصی سل چیست؟**
این متخصص ریه در خصوص روش‌های تشخیصی سل، گفت: تشخیص این بیماری معمولاً از طریق بررسی خلط و مشاهده میکروب سل در آن انجام می‌شود. اگر میکروب در نمونه خلط دیده نشود، نمی‌توان به طور قطعی بیماری را تأیید کرد و نیاز به بررسی‌های بیشتر از جمله آزمایشات تصویربرداری و تست‌های پوستی مانند تست توبرکولین (PPD) وجود دارد.
**درمان سل چه راهی دارد؟**
در خصوص درمان این بیماری، وی تبیین کرد: درمان سل به صورت دارویی بوده و شامل مصرف حداقل ۶ ماهه داروهای ترکیبی است. در موارد خاص مانند سل مغزی، دوره درمان ممکن است تا ۱۲ ماه یا بیشتر ادامه یابد.
**پیشگیری از سل چطور میسر است؟**
پولادرگ، پیشگیری از سل را بسیار حائز اهمیت دانست و گفت: مهمترین محورهای پیشگیری از بیماری، شامل تزریق واکسیناسیون “ب‌ث‌ژ” (BCG) در نوزادان، تشخیص زودهنگام بیماران و جلوگیری از انتشار آن به دیگران است. همچنین، انجام آزمایشات غربالگری مانند تست پوستی توبرکولین و تصویربرداری‌های پزشکی برای افراد در معرض خطر توصیه می‌شود. در صورت تشخیص عفونت نهفته، درمان پیشگیرانه با داروهای ترکیبی به مدت حداقل ۹ ماه انجام می‌شود.