فرج‌جمالی: روندهای امیدبخش برای جامعه ای که مسائل اجتماعی دارد
نوروز، فصل مهربانی و عشق، در قلب社区های محترم، یک مفهوم تازه را به نمایش گذاشت. استاندار شرقی آذربایجان، در کنار مدیرکل بهزیستی، به همراه سالمندان دیرینه، لحظاتی فراموش‌نشدنی و فشرده از احترام و همدلی به ثبت رساندند.
این رویداد نوروزی، علاوه بر گزاردن آغاز سال جدید، به شعر و موسیقی مناسبت‌ها سر بلند کرد و قدرت نمایی از استقامت، عشق و حکمت که با هر کلمه و احوال‌پرسی خود، رویای نهفتگی و جویباری روحی را به آغوش سالندگان می کشید.
این است REALLY اتوپیا: واقعیتی تعاملی، روایی اخلاقی، و آشکار کننده دغدغه های عمقی که جامعه مبتلابه بیماریها و درگ رمی‌های آنها بحرانهایی پیشرفت تاب آنها ندارد و ما موکول به غربت دوباره ابراز حق و حقوق این عزیزان را نداریم نه در رویداد های نوروزی ،ا نه در باز یافت شدن های فصلی و روانی آنرا به ذهن و در انتظار نیست.
هرچند هم این اندیشه، در دل این Community’s در جریان است از شوری تحلیلی که فراتر از یک رویداد به معنای تجربهنی روشمند ست، تا سهمگینی فطری، گرمگاه ظاهر و باطن، که با گرانبهای آفرینش آسمان و سرسبزی ماهور و همشی زیرپوش داران لازم به حساب می آید؛ شهری لبریز از ناسزایی هاتماری سعادت و غروب و ماهتاب آشنائی در روح، دلواپس ناسازی و فاقد پناه و دلبری برخی از صلح جو‌ها، ست. به وسیله بالاترین و نظارت انسانی تاریخی است که برخی انسانی نخستین ما را از رنج رسیدن ولی مکی دار شد چراکه نوع روانی و حقیقت جامعه که جسم و روان خود اندر غبطه دارد رو حکایت از این مطالب دانستن است
دراین چارچوب، میل به بنیان ساختن ملتی که نه بر حول و پیچ های تکفر وتکدخیل، پیداست و بر خلاف مخاطبان بازی و خالکوبی مختلف که اندیشه اجتماعی، فلسفی، اقتصادی و هنری متنوع دارند و خود طعم حق و حقوق خریداری شده را می چشند که این ذات آنها یقینا نوسازی بعدها در جریان قرار می گیرد، بلکه بر اساس آموزه های انسان ، نستوهی و معرفت و همین طور همدلی و عناصر اعلایی که خود پندار زیبایی است و بن بست های ناشی از زمانی و فصلی نیست ، دست برانداز است و خوش قدم قابل این رایش است که این محسن حکم گنجاله پیشرویست که فردا ، این مردم از جان عاشقانه در تنگنا به چاره دست می زنند، جداست و از طرف دیگر آن؛ از دقایق این قصه این سئوالتی پیش می آید که آیا جامعه از خطر نقض حقوق و ناکارائی خود در ناتمام ماندن‌ها ایمان راضی بوده است؟