باکلوفن یک داروی شلکننده عضلانی است که برای درمان گرفتگی عضلات و اسپاسمهای ناشی از بیماریهای عصبی و مشکلات نخاعی استفاده میشود. این دارو در بیماران مبتلا به ضایعات نخاعی و سایر بیماریهای نخاعی دارای کاربرد است. باکلوفن ۱۰ یکی از دوزهای موجود از این دارو است که به رفع گرفتگی و آرامشدن ماهیچهها کمک زیادی میکند.
باکلوفن برای کاهش اسپاسم عضلانی استفاده میشود. این دارو میتواند اسپاسمهای ناشی از مشکلات عصبی، آسیبهای عضلانی یا بیماریهای مزمن را کاهش دهد. قرص باکلوفن برای درمان اسپاسم ناشی از بیماریهای عصبی مانند مولتیپل اسکلروزیس (MS)، آسیب نخاعی و سکته مغزی استفاده میشود.
حالو-хوار، باکلوفن در بهبود مشکلات گوارشی مانند رفلاکس معده (GERD) و اختلالات بلع نیز مفید است. تحقیقات نشان داده است که این دارو میتواند با کاهش اسپاسمهای غیرطبیعی در عضلات معده و بهبود عملکرد عصبی، سبب کاهش علائم گاستروپارزی (تهوع، نفخ، احساس پری بعد از غذا) شود.
باکلوفن همچنین برای سردرد نیز دارای کاربرد است. این دارو برای سردردهای تنشی، میگرن مزمن و سردردهای ناشی از مشکلات گردنی تجویز میشود.
تنها باکلوفن 25 وجود دارد که عوارض خفیف و موقت در بیماران همراه است. برخی از عوارض باکلوفن 25 شامل موارد زیر است:
* خواب آلودگی و خستگی
* سرگیجه
* عدم تعادل
* ضعف عضلانی
* کاهش قدرت فیزیکی
* حالت تهوع و استفراغ
* خشکی دهان
با این حال، باکلوفن ممکن است با مصرف طولانیمدت، عوارض جانبی بیشتری مانند افزایش وزن، سفتی عضلانی و تغییرات روانپریشی ایجاد کند.
از آنجا که باکلوفن یک داروی حاد و تأخیری است، باید با احتیاط مصرف شود. این دارو در بیماران مبتلا به سکته مغزی با احتیاط مصرف میشود. باکلوفن ممکن است باعث احتباس حاد ادرار شود، بنابراین در بیماران مبتلا به انسداد ادراری با احتیاط مصرف شود.
در حال حاضر، اطلاعات کافی در مورد خطر مصرف باکلوفن در زنان باردار وجود ندارد. با این حال، تجویز خوراکی باکلوفن به موشهای باردار منجر به افزایش بروز ناهنجاریهای ساختاری جنین شد. بنابراین، مصرف بیرویه و بدون نسخه پزشک در دوران بارداری میتواند به عوارض جانبی در جنین و مادر منجر شود.
در نتیجه، تجویز باکلوفن باید با احتیاط و با نظر پزشک باشد. باکلوفن راحت و آسان مصرف میشود. این دارو میتواند با کاهش انقباضات غیرارادی عضلات، به کاهش درد و بهبود حرکت و عملکرد روزانه افراد کمک کند.