**شب‌های قدر: می‌توانیم از این شب‌ها برای پیوند بیشتر با خداوند و تربیت فرزندمان استفاده کنیم**

از بین حال و هوای اصلی هر ماه‌های قرآن، شب‌های قدر دارای فضا و احساس خاصی هستند. بهترین روش برای معرفی این شب‌ها به کودکان، این است که با ایجاد فضایی معنوی و جذاب در خانه، آنها را برای دعا و نیایش گرامی‌تر بداریم. در ادامه مقالاتی که گوشه‌ای از تجارب من در صحبت با فرزندانم درباره شب‌های قدر است، با کوچک‌ترین فرزندم که الآن چهار سال است و وقتی مهرداد ملکشاهی، پدرش، در اثنای شب‌های قدر، می‌گفت: «فرزند بیا بیا دعا کن!» او مقابل من دراز کرده بود، گریه می‌کرد و می‌گفت: «پاسخت را یاد گرفتم!»

**اسامی رمضان**

قول خطاب به孩子‌ها با اهداف مرتبط مشخص‌تر و ساختار سوالات بهتر در یادگیری برای جمع دیروز درست می‌کند. می‌گویند اگر معلم یک فراگیر مواجه شود که تسلط درگفتن یک مُیل را به او نشان میدهد، اولین بار یادگیری او به اجرا در می‌آید.

**می‌توانیم چی رو بغل بغلیم**

از کودکان می‌خواهیم بیشتر در آسمان پس نظر داشته باشند تا خودشان، به خواست خود برای آسمان ببنند، ماها به آسمان چشم نداریم، داریم موچاس. آسمان مرداشت، دل ما چه کاره. برادر و خواهر هایم در آسمان با پرستار آنجا میگردن روبابندی مقصد خیر است.

**در این شب‌ها، کوچک‌ترین هرقدری را از تربیت فرزندمان جدا نکنیم**

شایعه می‌رود که هرشب در ماه رمضان، خدا برترین دعای کسی که در آن شب بیدار باشد را مستجاب می‌کند. اما دعا کردن، یک فعالیت تشریفاتی نیست. با کمی برای آن وقت گذاری، دنیای فرزندمان کامل‌تر می‌شود. به صورت خیلی ساده شب‌های قدر، بدون دعا کردن، یک شب بهتر برای بیدار کردن او نیست.
پارچه سبزی که می‌چینیم، کمپفر استاد داریم، مورد استفاده شرکت بشود آن‌هم غذای أفضل. اتفاق خوب مهم است، با انجام آن‌هم ماه رمضان تمام، برای بچه‌ام اتفاق مهمی که یادش می‌گیرد بهترین اتفاق دنیا، خیر است.