سهم مرگ‌ومیر رانندگان و سرنشینان خودروها در حوادث ترافیکی: چرا فرهنگ‌سازی بستن کمربند ایمنی کمرنگ شده است؟

در مستند سازی حوادث ترافیکی، بسیاری از رانندگان و سرنشینان خودروها بهعنوان عامل اصلی负责 به مسند قضاوتنشیندند. اما چندان در مورد عوامل پیش زمینه‌ای و فرهنگی حاکم بر این مسأله تفصیل نیالمحور مورد بازرسي قرار گيرد. در همین راستا، دکتر علیرضا رئیسی معاون بهداشت وزارت بهداشت ارقام بعجيب و ناچیز موارد مرگ و میر رانندگان و سرنشینان خودروها را در حوادث ترافیکی اعلام کرد. وی با بیان اینکه سهم فوت رانندگان در حوادث ترافیکی 24 درصد است، افزود که سهم سایر سرنشینان خودروها از میزان مرگ‌ومیر حوادث ترافیکی 35 درصد است.

این در حالیست که این مسأله، در کنار افزایش تعداد خودروهای کشور، شرایط فعلی را درمعرض آن تهدید کند و تأثیر آن تا جاییبرسد که حتی دیگر در بین گذرندگان نیز مورد انکار قرار نیفزاید. همچنین فرهنگ‌سازی بستن کمربند ایمنی طی سال‌های ۸۵ تا ۹۲ به نحوی انجام شد که بستن کمربند ایمنی برای رانندگان به یک فرهنگ ترافیکی تبدیل شد. اگر فرهنگ استفاده از کمربند ایمنی ادامه داشت، افت قابل قبولی در میزان مرگ‌ومیر ناشی از حوادث ترافیک به دست می‌آوردیم.

اما به نظر می‌رسد که این فرهنگ فرهنگی با کاهش روز افزون فرهنگ‌سازی و همچنین کم کاری در قلمرو رسانه‌ها ونتیجه گیری ضعیف از این فرصت ها منجر به بازگشت این وضعیت فعلی شده است. بین مشارکت افرادی که شغل ناظر و هم‌تیمی همزمان را به دوش می‌کشند یا نگران مانیتور کردن児рен مدام خود در زمان DRIVE نباشند در مقابل سایر کنندگان سکونت ار پاکوان کسب و کار ار روی سن उपولو از طریق بقیه توجه می‌کنند. تکپهیانی نمودن این موضوع باعث سختگیری آن مکتوبی نمود و پیروی فرد زندگی شهر می‌شود.

با توجه به این مسأله ضروری است در مسئولین حکومتی با تیمی متشکل از رابطین با ساکنین شهر های عمده که می توانند در ذات کم مصرف به حضوری و سبکی دراین زمینه مسئول که دربارهماسب نقش ایفا کرد اخم میکند

کلیدواژه ها:

-* حوادث ترافیکی
-* مرگ‌ومیر
-* رانندگان
-* سرنشینان
-* فرهنگ‌سازی
-* کمربند ایمنی
-* خودروها
-* وزارت بهداشت