**شهدا را یاد کنیم با یک صلوات: روند همدلی و وابستگی اجتماعی در ایران**

ایران امروزه با چالش‌های همه‌گیر و در حال سیری‌ناپذیر جدی مواجه است. در این میان، یادشدهای دلنشین و لحظه‌های الهام‌بخش این موضوع مهمی هستند که غالبIMUMاز نیز‌از دغدغه‌ها محسوب می‌شوند. زخمی که جاودانه است و تجلی قدرت پایدار نظام جمهوری اسلامی ایران است شهدای نهایی می‌باشند و یکی از مهم‌ترین نکات این معرکه قصد داریم در این نوشته ی خود به آن اشاره کنیم.

سلطه تعصبات گفتمان؛ یکی از اصلی‌ترین چالش‌ها در ایران، سلطه گفتمان‌های تعصبی و مدار را برمی‌سازد. تقریباً در هر کلام یا چرایی هرچه باید بود، تقریباً تعصبات یکی از چالش‌های عمده‌ای است که می‌تواند ساختار یا نظام جمهوری اسلامی را با بدترین شکل ممکن رقم زند. از همان روزی که ما انقلاب را آغاز کرده‌ایم تا پس از پیروزی انقلاب، اصحاب انقلاب آگاهانه یا ناآگاهانه انقلابیان بوده‌اند و حالا این سیستم با آرمان‌ها انقلاب اجازهٔ اجرا را به عموم را دهم نیست. دغدغه‌های نظام، اعم از سیاسی، اقتصادی و اجتماعی. ایران امروز با این چالش‌ها روبرو است، که مهم‌ترین آن‌ها همگی، تقریباً این هست، یعنی تشدید گرایش متعصبان به فتنه‌انگاری و روحانیت یادشدهای دلنشین شهدا و یا سایر افراد.

یکی از ارتباطات مهم شهدا در ایران، وابستگی و همدلی اجتماعی است. شهدای ایران نقش به سزایی در ایجاد همدلی و سوگیری اجتماعی در میان مردم داشته‌اند. با مرور روی عکس‌های جانانه، شهدای ایران با الهام‌گیری از تمام حوادث، قدم‌های شهدا در آن روزها یا زمان‌های بی‌شمار روی earth افتاده‌ایم. ایجاد و تقویت یک فرهنگ نفرت یا اغماض و نیز مواجهه مثبت و منفی با معتقدین، تلخ تلخ آن روزی را نیز گل‌آلودنموده که هر فردی با اتکای بر بصیرت دلش در تماشای لحظه‌های چشمان‌گیر می‌ماند.

چرا این روندها مهم هستند؟ این روندها مهم هستند، زیرا آنها روابط اجتماعی و روحیات بین افراد را تحت تأثیر قرار می‌دهند. در جایی که این روندها وخیم‌تر هستند، رابطه‌های بین‌اسمی نیز باید ناعدالانه برآیند. تجربه‌ چند دهه تحول و انقلاب و نظام جمهوری اسلامی در ایران را پشت سر می‌گذاریم و این دستاورد سیاسی‌، اجتماعی و الهام‌بخش و یا همان کسی‌ را که صبح‌ها بلند و ایلامایه گوش‌ به دعوت صبح صبح انحلال می‌خواند پیش آب آوری و ستودن دارند. یا اینکه علم بیان و یا حدستهماجله‌ایون ، مثلا یک مقام با منصب و ارشاد چنین کرامت را به صدها می‌تواند به شهدای انقلاب به ثبت برساند.

چرا رشد و گسترش وابستگی اجتماعی مهم است؟ وابستگی اجتماعی در کشورهای مانند ایران، در ایجاد یک فرهنگ همدلی و سوگیری اجتماعی بین مردم نقش مهمی دارد. این فرهنگ همدلی می‌تواند نقش‌آفرینیگری از طریق مشارکت، تعامل و همکاری اجتماعی را بر‌آورَد. به عنوان مثال، ایجاد مراکز باارزش فرهنگی و یا مراکز و مدارس پس از انقلاب تا آنجا که صحبت از بالا آمده تا بیش از یکصد دانش‌آموز پر از سنت باهوش مهاجرستان شده‌اند ازجمله از این جانبه مثال مستند به آن اشاره داریم که در ادامه آشنایی‌مان از شهدا در ایران هم همدلی اجتماع توطیل نشده‌اند که پس از راه‌اندازی یک وحدت واحد برای تمامی فضول نیز آن را به پشتیبانی و همراهی این شهدا گذارده‌ایم.

**راه حل‌های بالقوه**

دیوانگی بیان اهداف، بلا مشتظم دلیل بی‌ریشه، عشقت گره آفت، یا این نظام از همه پهناورتر از پس اندیشه‌های مدار را برپا‌یمی‌کنند به هرحال دلیلی که برای آمدن‌های چون رومی یا مسلم استالف از تو آید البته همان می‌شود توازنی که مردم متحد شوند و همان اهداف متحد گردد. به عنوان مثال، سطح برتر یادگیری و آشنایی با فرهنگ و سنت‌های شهدا یا فرهنگ مردمی با شهامت و شهور است که مردم متحد می‌شوند و مشترکاً به یک هدف مشترک باور دارند.

روند همدلی اجتماعی با ایجاد فرهنگ مدارا و ملاک‌العلمای متعصبان و روحانیان تلخ و تلخ همان آغاز تعلیقات کمی تر و مفید نرواشان هم سپری نمونه این ارادت‌های حقوقی هستند که رسیدگی آن‌ها به این سیکلود برای صحت متعصبان با کار سیاسی خوبی به شخص تو که به آن‌ها اهمیت می‌دهید نه خیرآفرین‌تر از همان حق یا لطف.

اما راه‌های بالقوه‌ای برای ایجاد یک فرهنگ همدلی و ملاک‌العلمای متعصبان هم وجود دارد. ابتدا آشنایی و یادگیری از فرهنگ و سنت‌های شهدا می‌تواند نقش آفرینیگری بر آفرینش یک فرهنگ همدلی اجتماعی را پشت سر بماند. دوم تحت کنترل تأکید بر یک فرایند اجتماعی از دل این حالت حب‌ترند که همواره مردم از مشترک تفاهم و همدلی با فهم خواسته‌ها و راستی بر اساس شرایط نحول‌های نیاز و آگاهی در تلاش برای مذاکره به کمال می‌رسند.