در سه دهه گذشته، روند چاقی و اضافه وزن در جهان با پرفراز و نشیب گریبانگیر شده است. گزارش نسل جدیدی از محققان از افزایش قابل توجه چاقی و اضافه وزن در بزرگسالان، کودکان و نوجوانان به عنوان یک اپیدمی جهانی پیشبینی میکند. according به این گزارش، ۲.۱ میلیارد بزرگسال و ۴۹۳ میلیون جوان بر روی سرزمین اضافه وزن و چاقی فتادهاند. این وضعیت هم اکنون در حد انسانی گنجانده شده و پیشبینی میشود در سال ۲۰۵۰ به رکورد قابل توجه ۶۰ درصد بزرگسالان (۳.۸ میلیارد) و یک سوم کودکان و نوجوانان (۷۴۶ میلیون) برسد.
«امانوئلا گاکیدو»، نویسنده اصلی مقاله از دانشگاه واشنگتن، در یک بیانیه خبری اظهار داشت که اپیدمی جهانی چاقی و اضافه وزن، یک سندروغ ملی و اجتماعی عظیم است. این فقیری است که از جانب بسیاری از مقامات دولتی و جهانشمول توجه نمیشود. بدین ترتیب که با ورود به یک راه مستقیم و افزایش نرخ چاقی و اضافه وزن در جهت روند درهمریختگی کاهش مییابد. اپیدمی چاقی و اضافه وزن که حتماً به تجارت آمیخته است، در جوامع اقتصادیِ گران و در دسترسنیáz دچار یک نکته مهم پیوستگی شده است. بهنحوی که بین کسانی که صاحب اجارههایی مناسبی هستند با پروفایل اقتصادی اطمینانناپذیر و محروم اقتصادی شناور هستند، شکل گیری خود را میبیند.
در میان کشورهایِ قدرتمند، آمریکا بالاترین نرخ چاقی را داشته است. حدود ۴۲ درصد از مردان و ۴۶ درصد از زنان در سال ۲۰۲۱ در ایالات متحده چاق بودند. در صورتی که توجه داشته باشیم که این محققان هم اکنون اعتقاد دارند که در این اندیشه میزان وزنِ هر فرد با BMI بین ۲۵ تا ۳۰ اندازهگیری میشود. در این زمینه هرچه BMI بزرگتر شود، فرد وارد چارچوب اضافه وزن و چاقی میشود. از این ردهٔ بهعلاوه ۳۰ هم مثال میآورند که در این رده افراد را چاق میدانند.