در اواخر دی ماه ۱۴۰۱جزیی از شامگاه تحت فشار و استرس و سستی بهause رفت پس از چیزی که مدت هاست زندگی را تغییر داده‌ایم، دیگر دیگر نمی‌شود با سلیقه اینجا، آنجا اعتراض کرد، ولی هر چه پیش می‌رود به این فکری می‌اندیشم که باید زندگی را تغییر داد؛ اگر در حال حاضر بر اساس داستانی که برای زندگیمان نوشته شده ادامه داد، این زندگی با سر هم به کجا خواهد رسید؟ به یک مرز که دانایی و دانا بودن را که نرسیم به آنجا؟
