در این مقاله، به بررسی نقش قرص ناپروکسن در کاهش انواع مختلف دردها پرداخته خواهد شد. ناپروکسن، یکی از داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAIDs) است که برای کاهش التهابات و دردهای مرتبط با بیماری‌های مختلف استفاده می‌شود. این دارو از طریق مهار آنزیم‌های پروستاگلاندینی عمل می‌کند که مسئول ایجاد التهاب و درد در بدن هستند.

اشکال دارویی ناپروکسن

• قرص: 220 میلی گرم، 250 میلی گرم، 275 میلی گرم، 375 میلی گرم، 500 میلی گرم، 550 میلی گرم
• قرص، عرضه با تاخیر: 375 میلی گرم، 500 میلی گرم
• قرص نسخه طولانی مدت: 375 میلی گرم، 500 میلی گرم، 750 میلی گرم
• کپسول: 220 میلی گرم
• سوسپانسیون خوراکی: 25 میلی گرم در میلی لیتر

موارد مصرف قرص ناپروکسن

قرص ناپروکسن برای تسکین درد ناشی از شرایط مختلف مانند سردرد، دردهای عضلانی، تاندونیت، درد دندان و دردهای قاعدگی استفاده می‌شود. همچنین درد، تورم و سفتی مفاصل ناشی از آرتریت، بورسیت و حملات نقرس را کاهش می‌دهد. این دارو به عنوان یک داروی ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAID) شناخته می‌شود که با مسدود کردن تولید برخی از مواد طبیعی در بدن شما که باعث التهاب می‌شوند، عمل می‌کند. اگر در حال درمان یک بیماری مزمن مانند آرتریت هستید، از پزشک خود در مورد درمان‌های غیردارویی یا استفاده از سایر داروها برای درمان درد خود سوال کنید.

موارد مصرف قرص ناپروکسن 250 در بزرگسالان

• کاهش درد
• آرتریت روماتوئید، استئوآرتریت، اسپوندیلیت آنکیلوزان
• دیسمنوره (قاعدگی دردناک)
• نقرس حاد
• میگرن (خارج از برچسب)

موارد مصرف قرص ناپروکسن 250 در کودکان

• کاهش درد
• آرتریت روماتویید جوانان

آثار فارماکولوژیک و مکانیسم اثر داروی ناپروکسن

مکانیسم عمل قرص ناپروکسن؛ با مهار حداقل 2 ایزوآنزیم سیکلواکسیژناز COX)، COX-1 و COX-2)، سنتز پروستاگلاندین‌ها را در بافت‌های بدن مهار می‌کند. به علاوه، ممکن است کموتاکسی را مهار کند، فعالیت لنفوسیتی را تغییر و فعالیت سیتوکین‌های پیش التهابی را کاهش دهد و تجمع نوتروفیل‌ها را مهار کند. این اثرات ممکن است به فعالیت ضد التهابی کمک کند. جذب دارو در فراهمی زیستی 95% با شروع 30-60 دقیقه در مدت زمان < 12 ساعت می‌باشد. حذف در نیمه عمر  12-17 ساعت و دفع از طریق ادرار (95%) و مدفوع (<3%) صورت می‌گیرد.

مقدار مصرف قرص ناپروکس

قرص ناپروکسن (naproxen) را طبق دستور پزشک، معمولا 2 یا 3 بار در روز با یک لیوان پر آب (8 اونس/240 میلی لیتر) از طریق خوراکی مصرف کنید. پس از مصرف این دارو حداقل تا 10 دقیقه دراز نکشید. برای جلوگیری از ناراحتی معده، این دارو را با غذا، شیر یا یک آنتی اسید مصرف کنید. دوز آن بر اساس وضعیت پزشکی شما و پاسخ به درمان است. برای کاهش خطر خونریزی معده و سایر عوارض جانبی، این دارو را با کمترین دوز موثر و در کوتاه‌ترین زمان ممکن مصرف کنید.

نحوه مصرف قرص ناپروکسن 250

قبل از مصرف قرص ناپروکسن، اطلاعات دارویی موجود در بسته بندی شامل مقدار و زمان مصرف را بررسی کنید. قرص ناپروکسن 500 یا 250 را مطابق با نسخه پزشک مصرف کرده و بدون هماهنگی با پزشک، دوز مصرفی خود را افزایش، کاهش یا قطع نکنید. افزایش دوز مصرفی بدون هماهنگی تنها سبب عوارض جانبی می‌شود. برای شرایط خاص (مانند آرتریت)، ممکن است مصرف منظم این دارو تا دو هفته طول بکشد تا از مزایای کامل آن بهره‌مند شوید. ، اگر تب یا درد بدتر شد یا بیش از 3 روز طول کشید، فورا با پزشک مشورت کنید.

نحوه مصرف قرص ناپروکسن 500

• دوز مصرفی برای کاهش درد، 500 میلی گرم هر 12 ساعت به صورت خوراکی و سپس 250 میلی گرم هر 6-8 ساعت به صورت خوراکی می‌باشد که دوزهای روزانه بعدی نباید بیش از 1000 میلی گرم پایه ناپروکسن باشد. به علاوه، مقدار مصرفی در اشکال انتشار طولانی مدت، 750-1000 میلی گرم روزانه به صورت خوراکی است که در صورت تحمل خوب و اندیکاسیون بالینی ممکن است به طور موقت تا 1500 میلی گرم در روز افزایش یابد.
• دوز پیشنهادی برای آرتریت روماتوئید، استئوآرتریت، اسپوندیلیت آنکیلوزان 500-1000 میلی گرم هر 12 ساعت روزانه به صورت خوراکی است که در صورت تحمل خوب برای مدت زمان محدود ممکن است تا 1500 میلی گرم در روز افزایش یابد. همچنین، در انتشار طولانی مدت 750-1000 میلی گرم روزانه مصرف می‌شود. در صورت تحمل خوب و اندیکاسیون بالینی ممکن است به طور موقت تا 1500 میلی گرم در روز افزایش یابد.
• مقدار مصرفی برای دیسمنوره (درد قاعدگی)، 500 میلی گرم هر 12 ساعت که سپس 250 میلی گرم هر 6-8 ساعت مصرف می‌شود.
• برای درمان نقرس حاد، ابتدا 750 میلی گرم به صورت خوراکی و سپس 250 میلی گرم در هر 8 ساعت تا زمان فروکش کردن حمله استفاده می‌شود. این مقدار دوز مصرفی در انتشار طولانی مدت، 1000-1500 میلی گرم در روز، به دنبال آن 1000 میلی گرم در روز تا زمان فروکش کردن حمله تجویز خواهد شد.
• این دارو توسط برخی پزشکان برای کنترل میگرن، 750 میلی گرم به صورت خوراکی تجویز می‌شود که ممکن است 250-500 میلی گرم اضافی در صورت لزوم مصرف شود.

موارد احتیاط

قبل از مصرف قرص ناپروکسن، اگر به آن یا آسپرین یا سایر NSAID (مانند ایبوپروفن، سلکوکسیب) حساسیت دارید، از مصرف خودداری کنید. این دارو ممکن است حاوی مواد غیرفعالی باشد که می‌تواند باعث واکنش‌های آلرژیک یا مشکلات دیگر شود. در صورت داشتن سوابق پزشکی از جمله آسم، آسم حساس به آسپرین (سابقه بدتر شدن تنفس همراه با آبریزش و گرفتگی بینی پس از مصرف آسپرین یا سایر NSAID)، اختلالات خونی (مانند کم خونی)، مشکلات خونریزی یا لخته شدن، رشد در بینی (پولیپ بینی)، بیماری قلبی، فشار خون بالا، بیماری کبد و… با پزشک مشورت کنید.

در صورت کم آبی بدن، نارسایی قلبی یا بیماری کلیوی، بزرگسالان مسن یا مصرف داروهای خاصی احتمال بروز مشکلات بیشتر است. برای جلوگیری از کم آبی بدن، طبق دستور پزشک، مایعات زیادی بنوشید و در صورت تغییر در مقدار ادرار، فورا به پزشک خود اطلاع دهید. این دارو ممکن است باعث سرگیجه یا خواب آلودگی شما شود. در صورت بروز از انجام فعالیت‌هایی که نیاز به هوشیاری بالایی است، خودداری کنید.

موارد هشدار استفاده از قرص ناپروکسن 500

• در نارسایی احتقانی قلب (CHF)، فشار خون بالا، نارسایی کلیوی یا کبدی و آسم حساس به آسپرین احتیاط کنید.
• این دارو ممکن است خطر مننژیت آسپتیک را به ویژه در بیماران مبتلا به لوپوس اریتماتوز سیستمیک و اختلالات بافت همبند مخلوط افزایش دهد.
• استفاده طولانی مدت ممکن است خطر عوارض جانبی قلبی عروقی را افزایش دهد. همچنین، ممکن است باعث واکنش‌های آنافیلاکتوئیدی شود، حتی در بیمارانی که قبلاً در معرض NSAID (داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی) قرار نگرفته‌اند.
• تجویز طولانی مدت NSAID ممکن است منجر به نکروز پاپیلاری کلیه و سایر آسیب‌های کلیوی شود. بیمارانی که در معرض بیشترین خطر قرار دارند شامل افراد مسن، افرادی با اختلال عملکرد کلیه، هیپوولمی، نارسایی قلبی، اختلال عملکرد کبد یا کاهش نمک و کسانی که دیورتیک‌ها، مهارکننده‌های آنزیم تبدیل کننده آنژیوتانسین یا مسدود کننده‌های گیرنده آنژیوتانسین مصرف می‌کنند، می‌باشند.
• قرص ناپروکسن (naproxen) ممکن است خطر هیپرکالمی را در افراد مسن، بیماری کلیوی یا دیابتی افزایش دهد، به ویژه هنگامی که همزمان با داروهایی که هیپرکالمی را افزایش می‌دهند، استفاده شود.
• داروی ناپروکسن ممکن است باعث واکنش‌های جدی پوستی از جمله درماتیت لایه بردار، سندرم اپیدرم سمی، سندرم استیونز-جانسون و نکرولیز اپیدرمی سمی شود. با اولین علائم بثورات پوستی، درمان را قطع کنید.

موارد منع مصرف داروی ناپروکسن

• مطلق: حساسیت به آسپرین و درد بعد از عمل در زمینه جراحی بای پس عروق کرونر (CABG)
• نسبی: اختلالات خونریزی، تاخیر در ترانزیت مری، بیماری کبدی، زخم معده، نارسایی کلیوی، استوماتیت، اواخر بارداری (ممکن است باعث بسته شدن زودرس مجرای شریانی شود)

عوارض قرص ناپروکسن (Naproxen)

عوارض رایج دارو یا قرص ناپروکسن که در 3 تا 9 درصد از افراد دیده شده است، شامل موارد زیر است:

عوارض قرص ناپروکسن 500

عوارض قرص ناپروکسن 500 یکی از موارد زیر می‌تواند باشد:

• سرگیجه، خواب آلودگی، سردرد
• مشکلات گوارشی
• وزوز گوش
• تنگی نفس
• خارش پوست

عوارض قرص ناپروکسن 250

عوارض قرص ناپروکسن 250 و 500 تقریبا مشابه یکدیگر است. بنابراین همان عوارضی که در مورد قرص ناپروکسن 500 عنوان شد در مورد دوز 250 نیز صادق است. پس با خوردن این قرص هم ممکن است دچار مشکلات گوارشی، سردرد و سرگیجه، خواب آلودگی، خارش پوست، تنگی نفس و … بشوید. البته بدون شک این عوارض برای همه افراد رخ نخواهد داد. اگر در طریقه مصرف قرص ناپروکسن دقت کنید، معمولا عارضه خاصی پیش نخواهد آمد.

عوارض جانبی جدی و خطرناک ناپروکسن

بسیاری از افراد ناپروکسن سرماخوردگی را بدون نسخه از داروخانه‌ها تهیه می‌کنند. اما این مسئله به این معنا نیست که این دارو برای همه بی‌خطر است. افراد مبتلا به بیماری‌های قلبی مثلا اشخاصی که نارسایی قلبی دارند ممکن است با مصرف ناپروکسن، عوارض جانبی شدیدی را تجربه کنند. عوارض جانبی شدید ناپروکسن عبارتند از:

• حمله قلبی، سکته، لخته شدن خون

افراد مبتلا به فشار خون بالا باید با احتیاط از قرص ناپروکسن استفاده کنند.

ناپروکسن می‌تواند باعث احتباس سدیم در کلیه‌ها شده و فشار خون را افزایش دهد. به همین دلیل افراد مبتلا به فشار خون بالا باید تنها در صورت تائید پزشک از ناپروکسن استفاده کنند.

عوارض گوارشی ناشی از ناپروکسن می‌تواند شدید باشد. هنگام مصرف این دارو ممکن است خونریزی معده، زخم یا انسداد معده و روده رخ دهد. معمولا احتمال بروز عوارض گوارشی شدید در افراد مسن بیشتر است. افرادی که سابقه زخم یا خونریزی گوارشی دارند، هنگام مصرف ناپروکسن 10 برابر بیشتر در معرض خطر خونریزی قرار می‌گیرند. برای این افراد حتی درمان کوتاه مدت می‌تواند خطرناک باشد.

تداخل دارویی ناپروکسن

• تداخلات رده X (پرهیز): آبروسیتینیب، آسه‌متاسین، آمینولوولینیک اسید (سیستمیک)، آنتی اسیدها،دیفلونیزال، کتورولاک (سیستمیک و نازال)، ماسیمورلین، میفامورتید، مورنیفلومات، داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (اختصاصی COX2)، فنیل بوتازون، سوکرالفیت، تالنیفلومات
• کاهش اثرات داروها توسط ناپروکسن: آلیسکایرن، بلاک کننده‌های گیرنده آنژیوتانسین II، مهارکننده‌های آنزیم تبدیل‌کننده آنژیوتانسین، بتابلاکرها، اپلرنون، هیدرالازین، دیورتیک های لوپ، ماسیمورلین، میفامورتید، دیورتیک های نگه‌دارنده پتاسیم، پروستاگلاندین ها (چشمی)، سالیسیلات‌ها، مهارکننده‌های اختصاصی باز جذب سروتونین، سینکالید
• افزایش اثرات داروها توسط ناپروکسن: داروهای با خاصیت ضد پلاکت، آلیسکایرن، آمینوگلیکوزیدها، آمینولوولینیک اسید (موضعی و سیستمیک)، داروهای ضد انعقاد، آپیکسابان، بمیپارین، مشتقات بیس‌فسفونات‌ها، سفالوتین، کلاژناز (سیستمیک)، سیکلوسپورین (سیستمیک)، دابیگاتران اتکسیلات، دفراسیروکس، دئوکسی کولیک اسید، دسموپرسین، دکس ایبوپروفن، دیگوکسین، دروسپیرنون، ادوکسابان، انوکساپارین، اپلرنون، هالوپریدول، هپارین، ایبریتومومب تیوکستان، لیتیم، متفورمین

مصرف قرص ناپروکسن 500 در دوران بارداری و شیردهی

هنگام خوددرمانی، در صورت بارداری یا شیردهی، قبل از استفاده از یک متخصص بهداشت سوال کنید. به خصوص مهم است که در هفته 20 بارداری یا بعد از آن دارو مصرف نکنید، مگر اینکه پزشک به طور قطع دارو را تجویز کند، زیرا ممکن است باعث ایجاد مشکلاتی در جنین یا عوارضی در حین زایمان شود. استفاده از NSAID می‌تواند باعث بسته شدن زودرس مجرای شریانی جنین و اختلال عملکرد کلیه جنین شود که منجر به الیگوهیدرآمنیوس و در برخی موارد نارسایی کلیه نوزادان می‌شود.

به دلیل این خطرات، دوز و مدت مصرف را بین هفته‌های 20 تا 30 بارداری محدود کنید و از مصرف آن در هفته 30 بارداری و بعد از آن در بارداری خودداری کنید. استفاده از NSAID (داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی) در حدود 30 هفته بارداری یا بعد از آن در بارداری خطر بسته شدن زودرس مجرای شریانی جنین را افزایش می‌دهد. اگر NSAID در حدود هفته 20 بارداری یا بعد از آن در بارداری ضروری است، مصرف را به کمترین دوز موثر و کوتاه‌ترین مدت ممکن محدود کنید. اگر درمان بیش از 48 ساعت طول کشید، نظارت با سونوگرافی برای الیگوهیدرآمنیوس را در نظر بگیرید.

مطالعات حیوانی قرص ناپروکسن 250

• در مطالعات تولید مثل حیوانی در موش‌ها، خرگوش‌ها و موش‌ها، هیچ شواهدی مبنی بر تراتوژنیسیته یا آسیب جنینی در هنگام تجویز ناپروکسن در طول دوره ارگانوژنز در دوزهای 0.13، 0.26 و 0.6 برابر حداکثر دوز روزانه 1500 میلی‌گرم در روز برای انسان مشاهده نشد.
• بر اساس داده‌های حیوانی، پروستاگلاندین‌ها نقش مهمی در نفوذپذیری عروق آندومتر، کاشت بلاستوسیست و دسیدوالیزه شدن دارند.
• در مطالعات حیوانی، تجویز مهارکننده‌های سنتز پروستاگلاندین منجر به افزایش از دست دادن قبل و بعد از لانه گزینی شد. پروستاگلاندین‌ها همچنین نقش مهمی در رشد کلیه جنین دارند. در مطالعات حیوانی منتشر شده، گزارش شده است که مهارکننده‌های سنتز پروستاگلاندین در صورت تجویز در دوزهای مرتبط بالینی، رشد کلیه را مختل می‌کنند.
• هیچ مطالعه‌ای در مورد اثرات درمان در حین زایمان وجود ندارد. در مطالعات حیوانی، NSAIDs سنتز پروستاگلاندین را مهار می‌کند و باعث تاخیر در زایمان و افزایش بروز مرده‌زایی می‌شود.

تاثیر قرص ناپروکسن 250 در شیردهی

بر اساس داده‌های بالینی منتشر شده موجود، دارو ممکن است در شیر انسان وجود داشته باشد. فواید رشدی و سلامتی تغذیه با شیر مادر باید همراه با نیاز بالینی مادر به درمان و هرگونه عوارض جانبی احتمالی بر روی نوزاد شیرخوار ناشی از دارو یا بیماری زمینه‌ای مادر در نظر گرفته شود.

شرایط نگهداری قرص ناپروکسن

داروی ناپروکسن باید در دمای اتاق و به دور از نور آفتاب نگهداری شود. توجه داشته باشید که اشکال دارویی مختلف از جمله قرص، شربت، کپسول، شیاف و… باید دور از دسترس کودکان و حیوانات نگهداری شوند.

کلام آخر قرص ناپروکسن

در نتیجه، مقاله حاضر به توضیحاتی جامع و مفید درباره نقش قرص ناپروکسن در کاهش انواع درد، از مجله داروخانه آنلاین مثبت سبز پرداخت. از طریق بررسی خواص و عملکرد این دارو، مطالعه تحقیقات بالینی و بررسی اثربخشی آن در کاهش انواع درد، ناپروکسن یکی از گزینه‌های مهم و مؤثر برای مدیریت دردهای مرتبط با التهابات و بیماری‌های مختلف است. با توجه به یافته‌های ارائه شده در مقاله، استفاده از قرص ناپروکسن به‌عنوان یک داروی NSAID، یکی از راهکارهای مؤثر و مطمئن برای کاهش دردها معرفی می‌شود.

منبع سایت:  Medscape