به گزارش خبرگزاری ایمنا، آبله میمونی یا ام پاکس یک بیماری ویروسی است که توسط ویروس آبله میمونی (Monkeypox virus) ایجاد می‌شود، آبله میمونی برای نخستین بار در سال ۱۹۵۸ در آزمایشگاه‌های دانمارک و با شناسایی این ویروس در میمون‌ها کشف شد، از این رو نام آبله میمونی بر آن نهاده شد.
نخستین مورد انسانی آبله میمونی در سال ۱۹۷۰ در جمهوری دموکراتیک کنگو مشاهده شد و از آن زمان تاکنون، بیماری به تدریج در مناطق مختلف آفریقا شیوع یافته است، اما در سال ۲۰۲۲، با شیوع گسترده‌تر این بیماری در خارج از آفریقا، نگرانی‌های بین‌المللی بیشتری ایجاد و طی چند ماه، آبله میمونی به یک بیماری جهانی تبدیل و در بیش از ۷۰ کشور مواردی از ابتلاء به آن گزارش شد.
علائم و نشانه‌های ابتلاء به آبله میمونی
آبله میمونی علائمی مشابه با سایر بیماری‌های ویروسی دارد، این علائم شامل تب، سردرد، خستگی، بدن درد و بثورات پوستی است، بثورات پوستی به طور معمول به شکل لکه‌ها و ضایعاتی روی پوست ظاهر و به تدریج به دانه‌های پر از مایع و سپس به زخم‌های پوستی تبدیل می‌شوند.
بثورات پوستی این بیماری بیشتر از صورت شروع می‌شوند و سپس به سایر قسمت‌های بدن گسترش پیدا می‌کنند، این بیماری می‌تواند باعث تورم غدد لنفاوی نیز شود که از نشانه‌های خاص آبله میمونی است و دوره کمون بیماری به طور معمول پنج تا ۲۱ روز است.
آبله میمونی چگونه منتقل می‌شود؟
ویروس آبله میمونی از طریق تماس مستقیم با حیوانات آلوده یا انسان‌های مبتلا منتقل می‌شود، انتقال از حیوان به انسان از طریق نیش و خراش‌های حیوانات، تماس با خون، مایعات بدن یا بافت‌های حیوانات آلوده امکان‌پذیر است و انتقال از انسان به انسان نیز از طریق تماس با ضایعات پوستی، مایعات بدن، قطرات تنفسی و اشیای آلوده انجام می‌شود.
برای پیشگیری از شیوع آبله میمونی، اقدامات بهداشتی متعددی توصیه می‌شود که این اقدامات شامل شستن دست‌ها، استفاده از ماسک، اجتناب از تماس با حیوانات وحشی و ایجاد فاصله اجتماعی است، همچنین واکسیناسیون به عنوان یکی از مهم‌ترین راهکارهای پیشگیری از شیوع بیماری مورد استفاده قرار می‌گیرد.
واکسن آبله که برای پیشگیری از بیماری آبله استفاده می‌شد، به طور مؤثری در جلوگیری از آبله میمونی نیز مؤثر است، کشورها و سازمان‌های بهداشتی در حال اجرای برنامه‌های واکسیناسیون برای کاهش شیوع بیماری هستند.
درمان آبله میمونی
درمان خاصی برای آبله میمونی وجود ندارد، اما مراقبت‌های حمایتی می‌توانند به کاهش علائم و بهبود وضعیت بیمار کمک کنند، این مراقبت‌ها شامل مصرف داروهای ضدویروس، مسکن‌ها و مصرف مایعات برای جلوگیری از کم‌آبی بدن است و در موارد شدیدتر، بستری شدن در بیمارستان و دریافت مراقبت‌های ویژه می‌تواند لازم باشد.
جدیدترین آمارها از آبله میمونی
بر اساس گزارش سازمان بهداشت جهانی، در سال ۲۰۲۴، جمهوری دموکراتیک کنگو با بیش از ۴۹ هزار مورد مشکوک و فوت ۱۱۰۰ نفر، بدترین وضعیت را از نظر شیوع آبله میمونی در قاره آفریقا داشت و با این حال، مواردی از شیوع بیماری در کشورهای دیگر نیز گزارش شده است که نشان‌دهنده نگرانی‌های جهانی است.
در سال‌های اخیر، تغییراتی در الگوی شیوع آبله میمونی مشاهده شده است، در حالی که پیش‌تر این بیماری بیشتر در مناطق روستایی و جنگلی آفریقا مشاهده می‌شد، امروزه مواردی از آن در مناطق شهری و حتی در کشورهای توسعه‌یافته گزارش شده است، این تغییرات نشان‌دهنده اهمیت اقدامات بهداشتی و پیشگیرانه جهانی است.
تحقیقات علمی در زمینه آبله میمونی همچنان ادامه دارد، سازمان‌های بهداشتی و محققان در حال بررسی روش‌های جدید تشخیص، درمان و پیشگیری از این بیماری هستند، یکی از محورهای کلیدی تحقیقات، توسعه واکسن‌ها و داروهای جدید برای مقابله با آبله میمونی است.
ثبت ۸ مورد ابتلاء به آبله میمونی در انگلیس طی ۴ ماه اخیر
مقامات بهداشتی انگلیس اعلام کردند این کشور یک مورد تأیید شده دیگر از نوع کلاد Ib «ام پاکس» (آبله میمونی) را گزارش کرده که تعداد کل مبتلایان از اکتبر گذشته را به هشت نفر رسانده است، آژانس امنیت بهداشتی انگلیس تأیید کرد یک بیمار جدید مبتلا به کلاد Ib ام پاکس در لندن شناسایی شده و این فرد اکنون تحت مراقبت‌های تخصصی است.
این آژانس در بیانیه‌ای نوشت: این مبتلایان به تازگی از اوگاندا بازگشته بودند، جایی که در حال حاضر انتقال کلاد Ib ام پاکس به طور محلی وجود دارد، خطر برای جمعیت افراد در انگلیس کم است و انتظار می‌رود موارد ابتلاء به این سویه در افرادی که از کشورهای خارجی وارد می‌شوند، دیده شود.
به گزارش آناتولی، این مورد جدید پس از آن ثبت شد که آژانس مزبور چند روز پیش هفتمین مورد ابتلاء را گزارش کرده بود.
یکی از مقامات بهداشتی در این‌باره گفت: خطر برای جمعیت انگلیس کم است، تماس‌های نزدیک شناسایی و در عین حال توصیه‌های مناسبی برای کاهش احتمال شیوع بیشتر ارائه شده است.
در اوت سال گذشته، سازمان جهانی بهداشت این بیماری را یک وضعیت اضطراری بهداشت عمومی با نگرانی بین‌المللی اعلام کرد.
ام پاکس که به طور معمول در مرکز و شرق آفریقا یافت می‌شود از اوایل دهه ۱۹۷۰ میلادی افراد را تحت تأثیر قرار داده است و در حالی که اکنون واکسنی برای این بیماری وجود دارد، اما جذب آن در کشورهایی که فاقد منابع و زیرساخت برای یک برنامه هماهنگ هستند، کند بوده است.