به گزارش خبرگزاری ایمنا، نوزادان نارس به نوزادانی اطلاق می‌شود که پیش از هفته ۳۷ بارداری متولد می‌شوند، این نوزادان به‌دلیل تولد زودرس، ممکن است با مشکلات و چالش‌های مختلفی روبه‌رو شوند که نیازمند مراقبت‌ها و حمایت‌های ویژه‌ای هستند، نوزادان نارس به‌طور معمول وزن کمتری دارند و ارگان‌های داخلی آن‌ها به‌طور کامل توسعه پیدا نکرده است که این امر می‌تواند تأثیرات جدی بر سلامت و رشد آن‌ها داشته باشد.

یکی از مشکلات شایع در نوزادان نارس، مشکلات تنفسی است، سیستم تنفسی این نوزادان به‌طور کامل تکامل نیافته و ممکن است باعث مشکلاتی در تنفس شود، دستگاه‌های پشتیبان تنفسی مانند ونتیلاتورها و اکسیژن‌درمانی می‌تواند به بهبود وضعیت تنفسی این نوزادان کمک کند، همچنین نوزادان نارس ممکن است با مشکلات قلبی نیز روبه رو شوند که نیازمند مراقبت‌های ویژه‌ای هستند.

مشکلات تغذیه‌ای نیز در نوزادان نارس شایع است و به‌دلیل نارس بودن دستگاه گوارشی، این نوزادان ممکن است توانایی کافی برای مکیدن و بلعیدن نداشته باشند و نیازمند تغذیه از طریق لوله‌های تغذیه‌ای یا روش‌های دیگر باشند، تغذیه مناسب و کافی برای رشد و توسعه این نوزادان بسیار حیاتی است و می‌تواند به کاهش خطر ابتلاء به مشکلات رشدی و تکاملی کمک کند.

نوزادان نارس ممکن است با مشکلات رشدی و تکاملی مواجه شوند، تأخیر در رشد جسمی و ذهنی، مشکلات حرکتی و اختلالات حسی می‌توانند از جمله این مشکلات باشند و ارائه مراقبت‌ها و حمایت‌های تخصصی مانند کاردرمانی، فیزیوتراپی و گفتاردرمانی می‌تواند به بهبود وضعیت رشدی و تکاملی این نوزادان کمک کند.

حمایت و مراقبت‌های ویژه برای نوزادان نارس از اهمیت بالایی برخوردار است و تماس پوست به پوست با مادر، تغذیه مناسب با شیر مادر و ایجاد محیطی آرام و امن می‌تواند به بهبود وضعیت جسمی و روانی این نوزادان کمک کند، تحقیقات نشان داده است که تغذیه با شیر مادر می‌تواند به تقویت سیستم ایمنی و افزایش وزن نوزادان نارس کمک کند.

عوارض تولد زودتر از موعد به سن بارداری بستگی دارد

محسن رئیسی، فوق تخصص ریه کودکان در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا با بیان اینکه در نوزادان نارسی که ریه آن‌ها به صورت کامل رشد نکرده است، تبادل هوا کمتر می‌شود، اظهار کرد: این نوزادان با توجه به اینکه مکانیسم دفاعی ریه آن‌ها تکامل کافی نیافته است، مستعد ابتلاء به عفونت‌هایی مکرر می‌شوند، همچنین این نوزادان نیاز به اکسیژن و تهویه با دستگاه مکانیکی خواهند داشت.

وی با بیان اینکه نوزادی که در کمتر از ۴۰ هفته بارداری متولد شود، به عنوان نوزاد نارس در نظر گرفته می‌شود، افزود: با توجه به اقدامات انجام شده و شرایط موجود، نوزادانی که از ۲۸ هفته بارداری به بعد متولد شوند، به احتمال زیاد حیات آن‌ها حفظ می‌شود، اما عوارض این اتفاق بسیار شدید است و به طور معمول، نوزاد مدت طولانی در بیمارستان بستری می‌شود.

فوق تخصص ریه کودکان تصریح کرد: عوارض تولد زودرس برای نوزاد، بسته به سن بارداری متفاوت خواهد بود و هرچه سن بارداری مادر کمتر باشد، عوارض شدیدتر است، آسیب‌ها و خونریزی‌های مغزی و ایجاد کیست‌های مغزی، از جمله عوارضی است که ممکن است متوجه نوزادان نارس شود و نوزادانی که وزن کمتری دارند، بیشتر مستعد این عوارض می‌شوند.

لزوم مراقب و حمایت بیشتر از نوزادان نارس / این نوزادان حساسیت بیشتری دارند

رئیسی با بیان اینکه حتی ممکن است نوزادان نارس تا چند ماه یا چند سال نیازمند اکسیژن باشند، ادامه داد: بالا رفتن فشار قلب از جمله دیگر عوارض احتمالی تولد زودهنگام نوزاد محسوب می‌شود و دریافت اکسیژن بیش از حد نیز می‌تواند منجر به بروز آسیب‌های چشمی برای نوزاد شود.

وی با بیان اینکه نوزادان نارس باید از نظر شنوایی و بینایی مورد معاینه و بررسی قرار گیرند، گفت: نوزادان نارس نیازمند مراقبت‌های بیشتر و معاینه‌های مکرر هستند، علائم شدیدتری از عفونت‌ها را تجربه می‌کنند و مدت زمان بیشتری در بیمارستان بستری می‌شوند.

فوق تخصص ریه کودکان با بیان اینکه نوزادان نارس حساسیت بیشتری دارند، اضافه کرد: مقدار زمانی که باید از نوزاد مراقبت بیشتری انجام شود متفاوت است و به سن تولد نوزاد بستگی دارد و در روند تکمیل ریه نوزادان نارس، سن بارداری، دریافت آمپول بتامتازون توسط مادر و بیماری‌های زمینه‌ای مادر مانند دیابت و فشار خون ریوی بستگی دارد.

به گزارش ایمنا، مراقبت‌های پزشکی نیز نقش مهمی در حمایت از نوزادان نارس دارد، نظارت دقیق بر علائم حیاتی، تجویز داروهای مناسب و استفاده از تکنولوژی‌های نوین پزشکی می‌تواند به بهبود وضعیت این نوزادان کمک کند، همچنین گروه‌های پزشکی و پرستاری تخصصی در واحدهای مراقبت ویژه نوزادان می‌توانند به ارائه بهترین خدمات مراقبتی برای این نوزادان کمک کنند.

حمایت خانوادگی نیز از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است، والدین نوزادان نارس نیازمند آموزش و حمایت‌های روانی هستند تا بتوانند به بهترین شکل ممکن از نوزاد خود مراقبت کنند و ایجاد شبکه‌های حمایتی و گروه‌های مشاوره می‌تواند به کاهش استرس و افزایش اطمینان والدین کمک کند.

تلاش برای بهبود وضعیت نوزادان نارس نیازمند همکاری و هماهنگی تمام اعضای گروه مراقبت و حمایت است و پزشکان پرستاران، والدین و مشاوران، نقش مهمی در فراهم کردن بهترین شرایط برای رشد و توسعه نوزادان نارس دارند، چراکه با ارائه مراقبت‌ها و حمایت‌های مناسب، می‌توان به بهبود کیفیت زندگی و رشد سالم این نوزادان کمک کرد.