بیشتر بخوانید:
جمهوریت–ناصر تبریزی نوشت: در یک بیمارستان شهر تبریز افرادی از کادر درمان با خارج کردن دارو های اهدایی «شیمی درمانی» به خارج از
بیمارستان و فروش آنها در بازار آزاد به دنبال کسب در آمد غیر مشروع و غیر انسانی خود بودند. در داخل بیمارستان نیز، به جای دارو های سرقت کرده، آب مقطر به بیماران سرطانی تزریق می کردند….فارغ از آنکه ده ها نفر، به امید رهایی از درد جانکاه سرطان و امید به رهایی از کمند این بیماری مهلک، دار و ندار خود را به حراج می گذارند تا شاید جان خود را از درد و مرگ نجات دهند….
هنوز چند صباحی از واقعه توزیع و فروش دارو های سمی برای بیمارن دیالیزی که منجر به مرگ بیش از هفتاد نفر شده بود، نگذشته است،
هانا آرنت فیلسوف و تاریخ نگار آلمانی در خصوص نهایت شرارت انسان، واژه ای را به ادبیات سیاسی و فلسفه جهان، معرفی کرده است:
ابتذال شر…
مصطفی ملکیان استاد دانشگاه و فیلسوف که از چهره‌های سرشناس حوزه اخلاق و فرهنگ در ایران محسوب می شود، در این باره گفته: «فیلسوف آلمانی (هانا آرنت)، معتقد است، بدکرداری ما آدمیان امری پیش‌پاافتاده شده است. اما ابتذال شرارت هم ترجمه‌ی درستی از اصطلاح آرنت نیست. معلوم است که شرارت طبق تعریف پست و فرومایه و مبتذل است. هانا آرنت می‌خواهد بگوید که شرارت پیش‌پاافتاده شده و این‌طور نیست که فکر کنید اگر زاهدی در گوشه‌ای نشسته مصون است یا یک راهب یا راهبه‌ای اگر در یک دِیر نشسته توانسته شرارت را از خودش دفع کند. ترجمه‌ی صحیح اصطلاح آرنت پیش‌پافتادگی یا همه‌گیریِ شرارت است. منظور او این است که شرارت همه‌گیر شده و همه‌ی ما را در بر می‌گیرد: یکی از برداشت های «ابتذال شر» آرنت این است که گاهی انگیزه‌ی شرارت، پیش برد شغل و حرفه‌ی خود است نه هیچ‌چیز دیگری….»
مدت هاست که در ایران شر و عمل به آن قباحت خود را در میان برخی از دست داده و آنان به آسانی واژه وجدان و انسانیت را قربانی منافع شخصی خود می کنند، و هیچ احساسی نسبت به تبعات شوم آن ندارند.
نکته اینجاست که:
«شر» به مرحله ای از ابتذال رسیده که افراد به آسانی به بهای قربانی کردن جان ده ها و شاید هزاران انسان می توانند با خیالی آسوده داروی تقلبی و مسوم وارد کشور کرده و یا در شرکت های آنچنانی تولید و توزیع کنند، تا با دهها ترفند و راهکار «غیر منصفانه و غیر انسانی» وارد مراتب عالی مدیریتی، علمی، ادبی و اجرایی شوند…
زمانی که شر مبتذل و ناچیز شمرده شد، آنگاه «انسان نما های شرور»، جان، مال و ناموس دیگران به بازی گرفته و با وجدانی آسوده، ارتقای مقام، مال و جاه خود را جشن می گیرند….
این گونه اتفاقات زنگ خطری برای وجدان جامعه محسوب می شود و هشداری برای همه ما، تا در منجلاب «ابتذال شر » گرفتار نشویم
وظیفه تمام رسانه ها است، تا با بزرگنمایی اتفاقات این چنین، نگذاریم تا جایگاه پلید گناه و شر «هیبت ویرانگر» خود را درمیان جامعه و ضمیر نا خودآگاه مردم از دست دهد…
در سرقت یا اختلاس ها، اساس اقتصاد کشور رو به ویرانی می رود ، در ساده انگاری عمل به شر، اساس انسانیت نابود می شود… به هوش باشیم…
لینک کوتاه : https://jomhouriat.ir/?p=253958
source