مثانه یک محیط استریل است که هنگام دفع ادرار به طور مرتب خود را تمیز می‌کند. این مکانیسم به جلوگیری از ایجاد عفونت توسط باکتری‌ها کمک می‌کند، همانطور که سیستم ایمنی بدن نیز این کار را انجام می‌دهد، اما باکتری‌ها گاهی اوقات می‌توانند این سد را بشکنند. عفونت‌های دستگاه ادراری (UTIs) زمانی اتفاق می‌افتند که باکتری‌ها از بیرون با عبور از مجرای ادرار وارد مثانه شده و در ادرار شروع به تکثیر ‌کنند.

به گزارش خبرآنلاین، هنگامی که فرد دچار عفونت مثانه و مجرای ادرار شود، به این حالت UTI تحتانی یا سیستیت گفته می‌شود. گاهی اوقات عفونت ممکن است به یک یا هر دو کلیه سرایت کند و به یک UTI فوقانی تبدیل شود که با عنوان پیلونفریت نیز شناخته می‌شود. پیلونفریت عارضه جدی‌تری است زیرا می‌تواند سلامت کلیه را تحت‌الشعاع قرار دهد و به کلیه‌های شما آسیب برساند. عفونت مجاری ادراری یا UTI در زنان شایع‌تر از مردان است، زیرا مجرای ادرار مردان طولانی‌تر است و همین موضوع عبور باکتری‌ها را به مثانه دشوارتر می‌کند. عفونت مجرای ادرار در مردان بالای 50 سال رایج‌تر است.

دلیل ایجاد عفونت در مجاری ادراری (UTI) چیست؟

شایع‌ترین باکتری که باعث عفونت ادراری می‌شود، E.coli نام دارد و به طور معمول و بدون اینکه هیچ آسیبی ایجاد کند، در روده زندگی می‌کند. با این حال، این باکتری‌ها اغلب پس از دفع مدفوع در اطراف مقعد باقی می‌مانند و می‌توانند وارد مثانه شوند.

عواملی که احتمال ابتلا به UTI را افزایش می دهند عبارتند از:

· رابطه جنسی: درصورت عدم رعایت نکات بهداشتی، این امر باکتری‌های بیشتری را وارد مجرای ادرار می‌کند.

· احتباس ادرار طولانی: در این حالت باکتری‌ها به طور کامل خارج نمی‌شوند و تجمع آنها سبب بروز عفونت می‌شود.

· عدم تخلیه کامل مثانه: حتی اگر مقدار کمی ادرار در مثانه باقی می‌ماند، فرصت رشد باکتری‌ها را فراهم می‌کند.

· داشتن غده پروستات بزرگ‌شده: این مسئله می‌تواند جریان ادرار را مسدود کند و منجر به تجمع ادرار ساکن در مثانه شود.

· کاتتر (سوند) های ادراری: باکتری‌ها می‌توانند روی سطح کاتترها رشد کنند.

· سنگ‌های کلیه: این سنگ‌ها می‌توانند در هر نقطه‌ای از مجاری ادراری گیر کرده و جریان ادرار را مسدود کنند.

همه این موارد فرصت رشد و تکثیر باکتری‌ها را فراهم می‌کنند. اگر شرایطی دارید که عملکرد سیستم ایمنی شما را مختل می‌کند، این مسئله نیز شما را در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به عفونت قرار می‌دهد زیرا بدن شما در چنین شرایطی کمترین میزان مقابله با باکتری‌های مهاجم را دارد.