نداشتن رابطه جنسی کیفیت اسپرم را کاهش می دهد

محققان دریافتند که مقدار مایع منی بین سنین ۳۰ تا ۳۵ سالگی به اوج خود رسیده است. از طرف دیگر، مقدار کلی منی پس از ۵۵ سالگی به کمترین میزان خود ممکن است برسد.

تحرک اسپرم و سن آن

این مطالعه همچنین نشان داد که حرکت اسپرم با افزایش سن تغییر می کند. تحرک اسپرم در واقع به این معناست که اسپرم چگونه حرکت می کند و در وضعیت مناسبی قرار دارد یا خیر. تحرک اسپرم  قبل از ۲۵ سالگی در بهترین حالت و بعد از ۵۵ سالگی به کمترین میزان خود میرسد.

در واقع، هنگام مقایسه تعداد اسپرم های «خوب» در مردان بین ۳۰ تا ۳۵ سال با مردان بالای ۵۵ سال، تحرک اسپرم ۵۴ درصد کاهش یافته بود؛ این تغییرات قوی را نمی‌توان به خاطر تنها پرهیز جنسی، که در این مطالعه ردیابی شد، سرزنش کرد.

سن بر مشکلات ژنتیکی اسپرم تاثیر می گذارد

علاوه بر مایع منی با کیفیت پایین، سن نیز بر کیفیت ژنتیکی اسپرم مردان تأثیر می گذارد.

در مطالعه‌ای که در آزمایشگاه ملی لاورنس لیورمور (LLNL) و دانشگاه کالیفرنیا در برکلی انجام شد، محققان دریافتند که نقص‌های ژنتیکی در اسپرم با افزایش سن در مردان افزایش می‌یابد.

این نقص های ژنتیکی اسپرم ممکن است باعث موارد زیر شود:

کاهش باروری

افزایش احتمال سقط جنین

افزایش خطر برخی از نقایص مادرزادی

افزایش خطر مرده زایی

دانشمندان گزارش دادند که مردان مسن نه تنها در معرض خطر ناباروری هستند، بلکه احتمال انتقال مشکلات ژنتیکی به فرزندانشان نیز بیشتر است. ترکیبی از سن زنان و مردان می تواند خطر ابتلا به نقص مادرزادی را افزایش دهد. به عنوان مثال خطر ابتلا به سندرم داون را در نظر بگیرید. در زنان، خطر داشتن فرزند مبتلا به سندرم داون با افزایش سن افزایش می یابد.

در مطالعه ای که روی بیش از ۳۰۰۰ کودک انجام شد، محققان دریافتند زمانی که یک زن ۳۵ سال یا بیشتر داشته باشد، سن مرد اهمیت بیشتری پیدا می کند. این امر به ویژه اگر سن زن ۴۰ سال یا بیشتر باشد صادق بوده است. در این گروه ۵۰ درصد از کودکان مبتلا به سندرم داون آن نقص ژنتیکی را از سمت پدری دریافت کردند.

سندرم داون تنها خطری نیست که با افزایش سن پدر، سلامت جنین را تهدید می کند. پدران مسن تر به احتمال زیاد دارای فرزندی با موارد زیر هستند:

آکندروپلازی

اختلال دوقطبی

لوسمی دوران کودکی

روان‌گسیختگی

بررسی سن زن و مرد در کنار یکدیگر هائز اهمیت است

در حالی که می توانیم تنها روی سن مرد و یا تنها سن زن تمرکز کنیم، همچنین مهم است که نحوه ترکیب سن آنها را نیز در نظر بگیریم.

مطالعه ای بر روی ۷۸۲ زوج انجام شد، بررسی کرد که شانس بارداری بر اساس سن چقدر است و آیا آنها در بارورترین روز خود (درست قبل از تخمک گذاری ) رابطه جنسی داشتند یا خیر. آنها  کاهش واضحی در باروری بر اساس سن زن پیدا کردند.

برای زنان ۱۹ تا ۲۶ ساله، ۵۰ درصد شانس باردار شدن در روز باروری خود را داشتند. زنان ۳۵ تا ۳۹ ساله تنها ۲۹ درصد شانس داشتند. با این حال، آنچه در اینجا بسیار جالب است، تأثیری است که سن مرد روی آن گذاشته است. برای زنان ۳۵ تا ۳۹ ساله، اگر مرد پنج سال یا بیشتر از زن بزرگتر باشد، شانس موفقیت بارداری آنها به ۱۵ درصد کاهش می یابد. (شانس تقریباً به نصف کاهش یافته است.)

سن مرد بر موفقیت IVF تاثیری می گذارد؟

تحقیقات اولیه نشان داده است که میزان موفقیت IVF می تواند به طور منفی تحت تأثیر سن مرد باشد. با این حال، تحقیقات بیشتر نشان داده است که استفاده از فناوری ICSI ممکن است بتواند بر هر گونه معایب مرتبط با سن غلبه کند.

یک مطالعه به صورت گذشته نگر بیش از ۲۵۰۰ دوره IVF را بررسی کرد که از ICSI نیز استفاده می کردند.( ICSI مخفف تزریق داخل سیتوپلاسمی اسپرم است.) ICSI شامل تزریق یک سلول اسپرم به طور مستقیم به تخمک است. محققان دریافتند که سن مرد تعداد جنین های با کیفیت بالا را کاهش می دهد، اما به میزان بارداری آسیبی نمی رساند یا خطر زایمان زودرس یا از دست دادن بارداری را افزایش نمی دهد.

مطالعه دیگری که در مورد ۴۸۰۰ سیکل انجام شد، استفاده از تخمک های اهدا کننده در یک چرخه IVF-ICSI را مورد بررسی قرار داد. در این مطالعه، تمام تخمک های اهدایی از زنان ۳۶ ساله یا کمتر فراهم شده بود.

محققان دریافتند که تعداد اسپرم، غلظت و تحرک آن با افزایش سن کاهش می یابد؛ اما وقتی به هدف اصلی رسید(ارداری و تولد جنین زنده) اعداد خوب بودند. در واقع سن بالای پدر به میزان موفقیت لطمه ای وارد نکرد.

مهم است به خاطر داشته باشید که این نتایج را نمی توان به کسانی که از IVF استفاده نمی کنند یا حتی کسانی که از IVF با ICSI استفاده نمی کنند تعمیم داد. با ICSI، اسپرم نیازی به تحرکت خوب یا نفوذ خود به تخمک ندارد.

در آخر

سن یک مرد در قدرت باروری او تاثیر زیادی دارد. مردان ممکن است مانند زنان افت کاملی در باروری نداشته باشند اما «سن بالای پدر» معیاری است که زوج ها باید از آن آگاه باشند.