این گیاه در عین حال که فواید زیادی برای سلامتی دارد، در مواردی نادر می‌تواند سمی باشد و در صورت تشخیص داده نشدن به‌موقع به نارسایی حاد کبدی منجر شود.

چای دومین نوشیدنی پرطرفدار در جهان است، اما اگر نوع سبز آن را می‌نوشید، شاید بهتر باشد قبل از نوشیدن فنجان بعدی کمی درنگ کنید.

پژوهشگران نتایج مطالعه‌ای جدید را منتشر کردند و هشدار دادند که چای سبز می‌تواند به آسیب شدید کبدی در بعضی از افراد منجر شود. در این مرحله، برای دانستن اینکه دقیقا چه کسانی مستعد مواجهه با این خطرند، هیچ راهی وجود ندارد؛ از این رو، تمام دوستداران چای سبز باید از عوارض جانبی احتمالی آن آگاه باشند.

به گفته پروفسور استفن مالنیک نویسنده اصلی این مطالعهچای سبز به دلیل فواید بسیار و قابل‌توجهی که از زمان‌های قدیم برای انسان شناخته‌شده بودند، علاقه‌مندان بسیاری دارد: «چای سبز با پیشگیری از سندرم متابولیک [ترکیبی از دیابت، فشار خون بالا، و چاقی]و کاهش وزن در ارتباط است و آثار مفیدی بر قلب دارد.»

مشکل این است که چای سبز علت شماره یک آسیب کبدی ناشی از گیاهان (HILI) است. آسیب‌های کبدی ناشی از گیاهان اگرچه نادرند و در مقالات پزشکی فقط درباره ۱۰۰ مورد در سراسر جهان به طور جدی بحث شده است، به‌سرعت به نارسایی حاد کبد یا دست‌کم آسیبی منجر می‌شوند که ماه‌ها یا سال‌ها طول می‌کشد تا برطرف شود.

مالنیک که عضو هیئت علمی دانشکده پزشکی دانشگاه عبری هم هست، می‌گوید مطالعه منتشرشده در مجله گاستروهپ به‌موقع است، زیرا استفاده از چای سبز در چند سال اخیر به‌شدت افزایش یافته است و مردم نه‌تن‌ها آن را می‌نوشند بلکه آن را از طریق سایر محصولات مانند مکمل‌های غذایی نیز مصرف می‌کنند: «تخمین زده می‌شود که تا پایان این دهه، دادوستد چای سبز در ایالات متحده به حدود ۲۷ میلیارد دلار برسد.»

چای سز تنها یک ماده خالص نیست و مالنیک می‌گوید که ترکیبات مختلفی از مواد دارد که برخی از آن‌ها از مکان‌هایی مانند هند وارد شده‌اند و حتی ممکن است حاوی فلزات سنگین باشد که به‌خودی‌خود خطرناک است.

این مطالعه نزدیک به ۶۰ مقاله بررسی‌شده در مورد چای سبز و سایر گیاهان و سمی شدن کبد را تجزیه و تحلیل کرد و نشان داد که واکنش برخی افراد به چای سبز غیرعادی است. البته نمی‌توان پیش‌بینی کرد که چه کسی در اثر آن بیمار می‌شود، یا اینکه چه مقدار چای سبز برای آن فرد مضر است. این به آن معنی نیست که نباید از آن لذت برد، بلکه فقط باید آگاه باشیم.

مالنیک گفت که آگاهی داشتن درباره علائم آسیب کبدی ناشی از گیاهان و مراجعه به پزشک در صورت بروز آن‌ها ضروری است. این موارد عبارت‌اند از آنچه مالنیک آن‌ها را «علائم مشکوک» می‌نامد، از جمله ضعف، از دست دادن اشتها، ادرار تیره، مدفوع بی‌رنگ و خارش (خارش پوست). زردی یا زرد شدن پوست یا سفیدی چشم نیز از مواردی‌اند که باید به آن‌ها توجه کرد.

به گفته مالنیک، نتایج این مطالعه برای پزشکان به اندازه مصرف‌کنندگان چای سبز مهم است و پزشکان باید هنگام مراجعه بیماران به درمانگاه یا بیمارستان سوالاتی در مورد مصرف چای سبز را هم اضافه کنند.

او در مورد یک بیمار با آسیب جدی کبدی که تحت درمان قرار داشت، صحبت کرد. این بیمار در بیمارستانی دیگر به طور کامل معاینه شده و بار‌ها در مورد دارو‌هایی که مصرف می‌کرد از او سوال شده بود و حتی از کبدش نمونه‌برداری شد، اما هیچ‌کس نمی‌توانست بفهمد چرا کبدش از کار افتاده است: «وقتی با دانشجویان پزشکی برای معاینه او رفتم، از این بیمار در مورد مصرف چای سبز پرسیدم و معلوم شد که او چای سبز مصرف کرده است. او اکنون خوب است، اما درمانش با استروئید یک سال و نیم طول کشید.»