هپاتیت را می‌توانیم یکی از جدی‌ترین بیماری‌های کبدی معرفی کنیم که دارای انواع مختلفی است و مهم‌ترین علت ابتلا به آن، عفونت‌های ویروسی، مصرف الکل و استفاده از برخی داروها می‌باشد. انواع هپاتیت را می‌توانیم در ۵ دسته اصلی هپاتیت A، هپاتیت B، هپاتیت C، هپاتیت D و هپاتیت E دسته‌بندی کنیم که ویروس‌های A، B و C شایع‌ترین آنها به حساب می‌آیند. انواع این بیماری را می‌توانیم از نظر ویژگی‌های تهاجمی و شدت ابتلا با یکدیگر مقایسه کنیم؛ در این مقاله برای شما در مورد بیماری خطرناک هپاتیت صحبت کرده و توضیح می‌دهیم که کدام یک از آنها خطر بیشتری دارد.

معرفی بیماری هپاتیت

هپاتیت که به آن التهاب کبد نیز گفته می‌شود، در اثر ابتلا به نوع خاصی از عفونت ویروسی به وجود می‌آید. البته عوامل دیگری نیز می‌توانند سبب ابتلا به این بیماری شوند؛ برای مثال مصرف برخی از داروها، وارد شدن برخی سموم به بدن و مصرف مداوم الکل در طولانی مدت نیز می‌تواند از جمله علت‌های ابتلا به این بیماری خطرناک باشد.

در صورتی که فردی دارای کبد سالم باشد، کبد او می‌تواند اقدام به حذف سموم از خون، تولید هورمون، ذخیره ویتامین‌ها و به طور کلی انجام کارهای روزمره و عادی کند. اما ویروس هپاتیت می‌تواند در تمامی این اعمال اختلال ایجاد کند، در نتیجه مشکلات فراوانی برای بیمار به وجود می‌آورد. به همین دلیل بسیاری از پزشکان پس از شناخت انواع هپاتیت، به دنبال یافتن راه‌های درمانی سریع‌تر و موثرتر برای برطرف کردن این ویروس و حفظ سلامت کبد هستند.

مهمترین علائم ابتلا به بیماری هپاتیت

انواع هپاتیت در هر نوع و گونه‌ای که باشند دارای علائم مشترکی با دیگر هپاتیت‌ها است و نیاز است تا افراد با نمایان شدن آنها و مشاهده یک یا چند مورد از این علائم، هرچه سریع‌تر به پزشک برای بررسی دقیق‌تر مراجعه کنند. این علائم عبارتند از:

• زرد شدن بیش از اندازه پوست یا چشم‌ها
• احساس درد شدید در مفاصل
• تب
• دل درد شدید
• تهوع
• پا درد و بدن درد

کدام یک از انواع ویروس هپاتیت خطرناک‌ تر است؟

برای پیدا کردن روش‌های پیشگیری از هپاتیت نیاز است تا خطرناک‌ترین و جدی‌ترین آنها شناخته شود تا به این صورت دانشمندان و پزشکان بتوانند راه درمانی مناسب برای آن پیدا کنند. در بین تمامی گونه‌های هپاتیت که نام برده شد، در حال حاضر روش درمانی و واکسن مناسبی برای هپاتیت D وجود ندارد و هنگامی که افراد به هپاتیت D مبتلا شدند، نیاز است تا از برخی داروها برای درمان آن استفاده کنند.

از نظر شدت بیماری گونه D، باید بگوییم که این هپاتیت می‌تواند کشنده باشد و افرادی که به هپاتیت D مبتلا می‌شوند بیشتر از دیگر بیماران در معرض خطراتی مانند سرطان کبد و نارسایی کبدی قرار می‌گیرند. توجه داشته باشید معمولاً این نوع هپاتیت به دنبال نوع B رخ می‌دهد و شاید بتوان از واکسن ویروس هپاتیت B به صورت غیر مستقیم برای نوع D استفاده کرد.

طبق تحقیقات انجام شده در حدود ۷۰ درصد از بیمارانی که به هپاتیت D مبتلا می‌شوند، در نهایت بیماری‌های مزمن کبدی از جمله سرطان نیز در انتظار آنها است. پس از هپاتیت D، می‌توانیم هپاتیت C را نوع شدیدتری از این بیماری معرفی کنیم که کبد شما را با سرعت بسیار زیادی به سمت سرطان یا سیروز هل می‌دهد.

اهمیت شناخت خطرناک‌ترین گونه ویروس هپاتیت چیست؟

همانطور که در مورد انواع هپاتیت دانستید برخی از آنها دارای واکسن بوده و خطرات جدی نیز برای بیماران ندارند. از مهمترین دلایل اهمیت شناخت خطرناک‌ترین گونه این ویروس می‌توانیم به این موضوع اشاره کنیم که افراد پس از اینکه دانستند به هپاتیت D یا C مبتلا شدند، می‌توانند هرچه سریع‌تر درمان را آغاز کرده تا از ایجاد آسیب‌های جبران ناپذیر جلوگیری کنند.

معمولاً برخی داروها یا عدم مصرف الکل برای بیمارانی که به هپاتیت D و C مبتلا شده‌اند کافی نیست و این بیماران نیاز به درمان جدی‌تر یا حتی بستری شدن دارند. به همین دلیل نیاز است تا افراد پس از شناخت خطرناک‌ترین نوع این بیماری و ابتلا به آن هرچه سریع‌تر زیر نظر پزشک، درمانی موثر و اصولی را آغاز کنند.

چه افرادی بیشتر در معرض خطرناک‌ترین گونه هپاتیت مانند هپاتیت D هستند؟

در کنار اهمیت این موضوع که روش‌های پیشگیری از هپاتیت چیست؟ همواره این موضوع که چه افرادی بیشتر در معرض ابتلا به هپاتیت‌های خطرناک هستند نیز یک موضوع مهم و حیاتی به حساب می‌آید. به صورت خلاصه می‌توانیم بگوییم افرادی که شرایط زیر را دارند بیشتر از دیگران در معرض ابتلا به بیماری هپاتیت قرار می‌گیرند:

• افراد معتادی که به وسیله سرنگ‌های آلوده تزریق می‌کنند.
• افراد هموفیلی که خون آلوده به آنها تزریق می‌شود.
• کودکان و نوزادانی که از کشورهای دیگر مهاجرت کرده در خطر بالای ابتلا به بیماری هپاتیت هستند.
• زندگی کردن با افراد مبتلا به هپاتیت در یک محیط مشترک
• داشتن رابطه جنسی با این افراد
• پرستاران و افرادی که در مراکز درمانی و بیمارستان‌ها در معرض افراد ابتلا به این عفونت کار می‌کنند.
• نوزادانی که مادران آنها مبتلا به هپاتیت هستند.
• البته به غیر از موارد ذکر شده ممکن است اتفاقات دیگری باعث شود تا افراد به هپاتیت‌های خطرناکی مانند هپاتیت D مبتلا شوند.

درمان هپاتیت D به چه صورت انجام می‌شود؟

همانطور که متوجه شدید در میان انواع گونه‌های هپاتیت، نوع D جزء ویروس و بیماری‌هایی است که هنوز برای آن درمان موثری پیدا نشده است و به عبارتی دارو یا واکسنی ندارد. اما پزشکان با استفاده از یکسری داروها و روش‌های درمانی از پیشرفت این بیماری جلوگیری کرده و از نفوذ آن به تمام سلول‌های کبدی و از بین بردن کامل کبد پیشگیری می‌کنند. یکی از بهترین روش‌هایی که می‌توان با کمک آن اقدام به درمان هپاتیت نوع D کرد، استفاده از اینترفرون است.

معمولاً اینترفرونی که برای درمان این گونه از هپاتیت در نظر گرفته می‌شود، پگی اینترفرون یا آلفا-۲آ (پگاسیس) است. البته در حال حاضر محققان و دانشمندان در حال یافتن روش‌های درمانی موثر هستند، اما امروزه داروهایی که بر پایه اینترفرون ساخته شده‌اند، می‌توانند گزینه خوبی برای درمان و کنترل این بیماری باشند. علاوه بر این، نیاز است تا بیماران از داروهای هپاتیت B نیز به صورت خوراکی استفاده کنند.

آیا پیروی از یک رژیم غذایی سالم نقشی در کنترل و درمان بیماری هپاتیت دارد؟

رعایت یک رژیم غذایی مفید، پایدار و سالم نیز می‌تواند تا حدودی نقش مهمی در حفظ سلامت کبد و کارکرد صحیح آن داشته باشد و داشتن یک رژیم غذایی غلط، ممکن است سبب تشدید این بیماری شود. اما به هر حال غیر از رژیم غذایی، رعایت یکسری نکات دیگر از جمله استفاده از ماسک و دستکش در محیط کار، عدم دست زدن به وسایل شخصی افراد آلوده، رعایت نکات بهداشتی هنگام زدن تاتو و پیرسینگ و…. از مهمترین مواردی هستند که می‌توانند نقش بهتری در کنترل درمان بیماری‌ هپاتیت داشته باشند.

سخن پایانی

همانطور که در این مقاله متوجه شدید هپاتیت‌های D و C از جمله خطرناک‌ترین انواع هپاتیت هستند که نیاز است تا بیماران در صورت داشتن سابقه یا مشاهده علائم آن، بدون اتلاف وقت به پزشک برای شروع درمان اصلی و جلوگیری از پیشروی آن مراجعه کنند. به دلیل اهمیت زیادی که بیماری هپاتیت دارد و تاکنون توانسته است باعث مرگ و میر تعداد زیادی از انسان‌ها شود، در نتیجه پیروی از دستورات پزشک و داشتن یک برنامه دارویی مناسب از مهم‌ترین عواملی است که به بیماران کمک می‌کند تا هرچه سریع‌تر بهبود یافته یا جلوی عوارض جدی مانند سرطان کبدی یا سیروز و نارسایی کبدی را بگیرند.