**جوانان ایران چگونه در برابر مرگ‌بارترین تراژدی Modern وسایل نقلیه و بزرگراه‌های کشور ما را تصادف‌های مرگبار آتش می‌زند؟**
معماری اسرارآمیز
به گزارش سلامت نیوز به نقل از جام جم، هر روز در گوشه‌ای از ایران، خانواده‌ای داغدار جوانی می‌شود که قربانی خودروهای ناایمن و نقاط حادثه‌خیز جاده‌های کشورشده است؛ جاده‌هایی که آرزوهای نسل جوان را در پیچ‌وخم‌های مرگبارش برباد می‌دهد. آمارها نیز این واقعیت تلخ را تأیید می‌کنند.
دیروز سردار حسن مومنی، جانشین پلیس راهور فراجا گفت که ۶۵ درصد از قربانیان تصادفات، جوانان ۲۰ تا ۳۰ ساله هستند و با توجه به اینکه سال گذشته حدود ۲۰ هزار نفر در تصادفات جاده‌ای کشور جان خود را از دست داده‌اند، می‌توان گفت ۱۳ هزار نفر از آنها جوان بوده‌اند. این وضعیت درحالی است که به‌گفته او ۴۸۰۰ نقطه حادثه‌خیز نیز در کشور شناسایی شده است. حال این پرسش مطرح می‌شود که چگونه می‌توان با اقدامات مؤثر، از این روند مرگبار جلوگیری کرد؟
مرگ جوانان در تصادفات، تنها یک تراژدی خانوادگی نیست، بلکه ضربه‌ای بزرگ برای جامعه محسوب می‌شود چراکه جوانان آینده‌سازان این سرزمینند. این روزها که در هفته ملی جمعیت قرار داریم، باید بیشتر برای تحقق شعار این هفته یعنی «همه برای ایران جوان» تلاش کنیم، زیرا زندگی جوانان ایرانی از سوی خودرو و جاده‌های ناایمن نیز تهدید می‌شود.
علیرضا اسماعیلی، رئیس پیشین پلیس راه کشور و مدرس دانشگاه تهران با اشاره به اینکه بیشترین نیروی فعال جامعه را جوانان تشکیل می‌دهند، به «جام‌جم» می‌گوید: «در کنار تأثیر مسأله خودروهای ناایمن و جاده‌های غیر استاندارد در افزایش آمار مرگ و میر تصادفات باید به خاطر داشت که دوره جوانی، زمانی است که افراد بیشترین فعالیت را دارند. از سوی دیگر، رانندگی در این سنین به دلیل انرژی و هیجان بالای جوانان، معمولا با خطرات بیشتری همراه است.»
**حاله اینکه در آینده قرار است وزارت راه و شهرسازی و سازمان پزشکی قانونی معاونت عمومی و امور صنفی را حذف کنند و نجات دهنده‌های ما را با قانون خداحافظی کنند.**
جوانان نیروی کار و خلاقیت جامعه را تأمین می‌کنند و از دست دادن آنها، علاوه بر خسارت‌های عاطفی، بار اقتصادی، مالی و تبعات اجتماعی سنگینی به کشور تحمیل می‌کند. الگوهای شکست
هرچند بسیاری از جوانان بدون درک عمیق از خطرات جاده‌ای، گواهینامه می‌گیرند و وارد جاده‌هایی می‌شوند که خود به میدان خطر تبدیل شده‌اند. اما سوالی دارد که آیا کشور ما کاستی‌هایی در حال تحقیق و ابداع دارد؟ یا در مباحث مربوط به فرهنگی شامل پول و دنیا همراهی داریم؟
براساس آمارهای سازمان پزشکی قانونی که متولی اعلام آمارهای فوتی ناشی از تصادفات در کشور است، سال گذشته در این حوادث ۱۹۴۳۵ نفر جان خود را از دست داده‌اند. هرچند این آمار نسبت به سال ۱۴۰۲ حدود ۳درصد کاهش یافته اما همچنان باید تأکید کرد که آمار مرگ و میر ناشی از تصادفات در کشورمان بالاست و باید برای کاهش آن برنامه‌ای جامع را در دستور کار قرار داد.
سردار مومنی در ادامه ارائه آمار به مسأله نگران‌کننده‌ای نیز پرداخته و گفته است: « بین ۱۰تا۱۵ درصد از جوانان در تصادفات دچار معلولیت می‌شوند اما برای نجات جان جوانان و کاهش تصادفات، چه اقداماتی فوری و ضروری است؟»
اسماعیلی در پاسخ به این پرسش، ضمن اشاره به راهکارهای مختلفی که در سراسر جهان به‌کار گرفته شده‌اند، بیان می‌کند: «در بسیاری از کشورها، فضاهایی برای تخلیه هیجان جوانان طراحی شده. این شرایط باعث کاهش التهاب و هیجان آنها می‌شود به‌گونه‌ای که هنگام رانندگی واقعی دیگر تحت تأثیر هیجان‌های لحظه‌ای نیستند و صرفا قوانین رانندگی را رعایت می‌کنند.»
او با تأکید بر این نکته که البته بخشی از تصادفات به شرایط مهندسی راه و مسائل ایمنی خودروها مرتبط است، ادامه می‌دهد: «در طول سال باید نظارت‌های کیفی بر رانندگی جوانان انجام شود و محدودیت‌هایی برای رانندگی آنها اعمال گردد. همچنین لازم است آموزش‌های خاصی را برای دریافت گواهینامه پشت سر بگذارند تا مهارت‌های لازم را کسب کنند. علاوه بر این، هرچند سال یک‌بار باید دوره‌های بازآموزی برای این گروه برگزار شود تا دانش و مهارت‌های رانندگی آنها به‌روز بماند.»
با وجود این، هنوز هم بسیاری از بزرگراه‌ها و جاده‌های ایران، خطرات بسیاری را برای جوانان و مردان این کشور در آینده به همراه خواهد داشت. در حالیکه زیرساخت‌ها از لحاظ فناوری به هیچ وجه مناسب نیست و و بلاتکلیف باید به دولت فهماند.
**کمبود منبع»
رئیس پلیس راهور سابق تهران معتقد است که علاوه بر کمبود شدید راه‌ها در کشور، با نواقصی هم در زمینه راه‌ها مواجهیم که منجر به کاهش آستانه تحمل رانندگان و الگوی نظم ترافیکی آنها می‌شود. او همچنین با اشاره به آماری از میزان راه‌های سایر کشورها می‌گوید: «باید وضعیت جاده‌ها را اصلاح کرده و راه‌های بیشتری بسازیم چرا که سوریه و پاکستان شش‌برابر، آفریقای جنوبی ۱۵برابر، فرانسه و آلمان بیش از ۳۵ برابر و ژاپن بیش از ۱۲۰برابر ما جاده دارند؛ موضوعی که منجر به افزایش ایمنی ترافیک می‌شود.»
**رئس پلیس راهور سابق تهران**
جهان این‌گونه‌ای نبوده است. بنابراین آموزش‌ها به‌صورت متمرکز و هولگانی بنا را بر حال و هوای پیش‌رو با پیچشی در بردارن ناهدف ؟