نظام مراقبت غذا و تغذیه: چارچوبی نوین برای سلامتی و رشد اقتصادی کشور

دفتر بهبود تغذیه جامعه وزارت بهداشت در جهت اجرای سیاست های آفرود بر سلامت ایران با پیاده سازی نظام مراقبت غذا و تغذیه در سطح کشور در دستور کار دارد. این نظام یک چارچوب منظم و سیستماتیک است که با جمع آوری و تجزیه و تحلیل داده های مربوط به وضعیت تغذیه ای افراد در سیستم بهداشتی کشور، در صورت وجود مشکلات تغذیه ای، اقدامات مداخله ای در سریع‌ترین زمان ممکن طراحی و اجرا می شود.

امروزه، درگاه تغذیه، مورد و مرور برنامه های سالانه را برای بخش تغذیه ای کشور ارائه می کند. تحقیقی که بر آن انجام شده نشان می دهد که اینگونه برنامه ها تا کنون تا حدی به کاهش فقر غذایی کمک کرده اند اما برای تحقق سوگنامه تغذیه ای و سیری بجای اشتها در کشور ما نیازمند چارچوبی نوین و منظم و سیستماتیک برای جمع آوری و تجزیه و تحلیل داده های تغذیه ای افراد در سطح کشور است.

چرا نظام مراقبت غذا و تغذیه مهم است؟
پس از پیاده سازی نظام مراقبت غذا و تغذیه، جمهوری اسلامی ایران می تواند یکی از کشورهای پیشرو در داشتن خدمات رایگان تغذیه ای در مناطق شهری و روستایی شود. این نظام نه تنها به بهبود شاخص‌های تغذیه‌ای، کاهش عوامل خطر مرتبط با تغذیه و ارتقای سلامت جامعه کمک می‌کند، بلکه با پایش روند مشکلات تغذیه ای و تدوین سیاست‌های مؤثر، تصمیم‌گیری مبتنی بر شواهد را نیز تسهیل می‌کند.

مهم ترین هدف از پیاده سازی نظام مراقبت غذا و تغذیه این است که بتوان از مشکلات تغذیه ای با موثر بودن مداخله کنند. با این هدف در نظام مراقبت غذا و تغذیه، داده های مربوط به وضعیت تغذیه ای از جمله شاخص های تن سنجی، بیوشیمیایی و غذایی جمع آوری و مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرد. نظر به این واقعیت که، این داده ها می تواند به برنامه های تغذیه ای موثر و پیشرو در جوامع کمک شایانی کند، اقدامات مداخله ای را بر مبنای شواهد اعلام کنند.

برای مثال، شاخص های مرتبط با تغذیه جمع آوری شده به منظور شناسایی کمبودها و مشکلات تغذیه‌ای استفاده می شود. برنامه ها و مداخلات نیز مورد ارزیابی قرار می گیرند تا نشان دهند که آیا موثر عمل می‌کنند یا خیر. این نظام به عنوان یکی از برنامه های پیشرو تغذیه ای در منطقه خاورمیانه، مورد توجه قرار گرفته است و نیاز به همفکری محققین و اعضای هیات علمی گروه تغذیه در کشور برای تقویت آن وجود دارد.

در این میان، حکومت اسلامی ایران در سطح کشور با کلاه روی سر برای تحقق سیاست های سلامتی ملی، طرح های جدید پیشرو در استقرار درجات دسترس همچون قرار دادن کالا و خدمات در مناطق دورافتاده تحت تعرفه های ایمنی در کشورهای همسایه استفاده کرده است.

به این ترتیب، نظام مراقبت غذا و تغذیه نه تنها در فرایند برقراری و افزایش کارایی مراقبت های درمانی تری متناسب با آب و هوا و مناطق مختلف کشور از مهم ترین موانع سیاسی و رفتاری اجتماعائی، بلکه در همه گیری دوران قرون وسطائی از موانع اقتصادی مهم می باشد.

این مساله اکنون به عنوان جدی ترین چالش بروز می کند، زیرا طرح های مناطق خاص کشور را بیش از هر زمان دیگری تحت تعرض قرار می دهد. از طرف دیگر، دولت در تصمیمات مربوط به کاهش به ثمن خانواده اقتصادی موضع های جدید اما پیشسازانه را تجربه می کند، در قالب شدت ترين اشاعه‌ای انواع کالای نه چندان حاصل ساخته فرهنگی روستایی را به عنوان محموله در زینکامان در عرصه مناطق اطراف شهري و ممتاز در عوض غیره卖 کننده ملیت بازپيكری روی کار با كودكان در منطقة قلب كشور مانند منطقة بحيرة ( گفته می شود علیرغم خرید مقطوع فراهم شده هم اصلا هيچ پيشرفتی نكرده اند. و حدوث نادیده گرفتن حاجات صرف تندتری را دارد.